De reden waarom ik van deze taak, het naderen van het dagelijks leven van mensen, houd, ligt in het genot dat 'ontdekking' met zich meebrengt.
"We wonen toch in een kamer, geen huis!"
Een opmerking van een twintiger die ontwerper is, in de trant van 'waarom maak je je zo druk om iets wat zo vanzelfsprekend is?', deed de ogenschijnlijk losstaande dagelijkse zorgen, de gereduceerde houding ten opzichte van doelen, de kleine en grote conflicten met oudere generaties en de blik op relaties van de deelnemers aan het onderzoek die ik tot dan toe had ontmoet, als een blikseminslag tot één nieuwe textuur samenkomen.
Vervolgens kwamen er momenten waarop ik besefte dat ik al die ongemakkelijke momenten van tussentijdse rapportages, waarin ik stiekem probeerde om de dialoog voor die ene context iets langer voort te zetten, om een samenwerking aan te vragen, om zelfs een handvol hoedugukoeken aan te bieden en met mijn ogen controleerde of het echt 'dat' was, allemaal had doorstaan.
Epiphany: het op intuïtieve wijze volledig begrijpen van de waarheid door middel van een gewone ervaring.
Deze universaliteit van de menselijke ervaring. De onzichtbare verbinding die verandering stimuleert, van alledaagse empathie voor iemand tot professionele ontwikkeling, is dat niet de essentie van inzicht?
Reacties0