In het AI-tijdperk is het nodig om de verandering in de waarde structuur van vragen en antwoorden tussen mens en AI te onderzoeken aan de hand van het voorbeeld van Quora, en de daaruit voortvloeiende onzekerheid.
De technologische vooruitgang, zoals smartphones, heeft geleid tot een verandering in de manier van onthouden. We moeten ons ervan bewust zijn dat ondanks de oneindige opslag van herinneringen, dit kan leiden tot moeilijkheden in het beheer van herinneringen.
Voordat we nadenken over hoe nieuwe technologieën het bestaande geheugensysteem kunnen verbeteren, moeten we eerst de mensgerichte vraag stellen: 'Wat en hoe zullen we onthouden?'
Volgens een recent artikel in de webkrant Slate verkeert Quora, ooit een wereldwijde vraag-en-antwoordsite vergelijkbaar met Naver's Knowledge-in, in een crisis. De dienst, die ooit maandelijks 190 miljoen unieke bezoekers trok en zelfs beroemdheden als voormalig Amerikaans president Barack Obama en acteur Ashton Kutcher aantrok vanwege zijn nadruk op de waarde van goede vragen, genoot een hoge mate van vertrouwen en loyaliteit onder gebruikers. Maar de recente opkomst van AI heeft geleid tot een massale exodus van de kerngebruikers, aldus het artikel.
Quora hanteerde het principe van verplichte volledige naam bij registratie, waardoor het een duidelijke waardepropositie bood: mensen stelden vragen en deskundigen gaven kwalitatief hoogwaardige antwoorden. Maar sinds Quora investeert in AI-chatplatformen en de servicevoorwaarden op controversiële wijze wijzigt om gebruikersantwoorden te kunnen gebruiken voor de training van AI-modellen, lijkt de kernidentiteit van de community te verschuiven van mens naar AI. Dit heeft geleid tot een afkoeling van de relatie tussen Quora en haar gebruikers, en er wordt gevreesd dat het platform binnenkort zal veranderen in een spookstad waar alleen nog maar AI-chatbots actief zijn.
De intentie om het hele proces van vraag en antwoord binnen digitale communities, inclusief de accurate antwoorden, te reorganiseren met behulp van AI lijkt op het eerste gezicht valide. We maken al gebruik van ChatGPT voor diverse taken zoals vertalen, programmeren en schrijven, wat suggereert dat we de antwoorden van AI vertrouwen. Toch is het belangrijk om ons bewust te zijn van de subtiele angst die kan ontstaan tussen de waardepropositie van vraag-en-antwoord tussen mensen en de toekomstige waardepropositie die ontstaat door vraag-en-antwoord tussen mensen en AI. Het feit dat bekende experts van Quora hun profielen en bijdragen verwijderen en de site verlaten, is een illustratie van deze angst en suggereert dat we deze subtiele verschillen nader moeten onderzoeken.
De Deense socioloog Charlie Strong benadrukt in zijn onderzoek naar 'Smartphones en de toekomst van het geheugen' dat nieuwe technologische producten niet alleen worden gebruikt en bezeten, maar ook een rol spelen bij het herdefiniëren van wie we zijn en wat we kunnen. Gebaseerd op de 'Extended Mind'-theorie van Andy Clark en David Chalmers stelt Strong dat smartphones een essentiële component zijn geworden van het menselijk geheugen en dat we niet alleen naar de hersenen kunnen kijken om dit te begrijpen.
Schrijven is van oudsher een belangrijke techniek die ons biologisch geheugen kan veranderen of versterken. Dankzij smartphones kunnen we nu naast tekst ook foto's, digitale audio-opnames en video's toevoegen aan onze schrijfsels. Dit betekent dat we een heel ander systeem voor kennis en geheugen hebben dan dat van onze biologische capaciteiten, oftewel onze hersenen. Het populaire realityprogramma 'Temptation Island' (환승연애) introduceert een ruimte genaamd de 'X-room', gevuld met herinneringen aan ex-partners. In deze ruimte vinden we niet alleen gekoppelde items en brieven, maar ook video's van reizen, verjaardagen en dates die zijn vastgelegd met smartphones, en zelfs screenshots van KakaoTalk-gesprekken.
De afgelopen 20 jaar, sinds de introductie en verbetering van smartphones, hebben we toegang gekregen tot een schier eindeloze hoeveelheid middelen om herinneringen vast te leggen en op te halen. Dit smartphone-gebaseerde geheugensysteem beperkt ons vermogen om op de traditionele manier herinneringen op te slaan en creëert nieuwe manieren om herinneringen vast te leggen, bijvoorbeeld via de cloud of Instagram, wat tot verwarring leidt. Ik heb vaak gesprekken gevoerd met deelnemers aan onderzoeken die, ondanks het gebruik van smartphones met meer dan 100 GB opslagruimte, voortdurend worstelen met een gebrek aan opslagruimte omdat ze hun foto's niet ordenen.
Smartphonengebruikers geven de voorkeur aan apps boven websites voor het ordenen van informatie, waardoor herinneringen verspreid worden opgeslagen. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt het steeds lastiger om dit te ordenen. Bovendien, hoewel we nu elk moment kunnen vastleggen met foto's, screenshots en opslag, en daardoor oneindig veel ervaringen kunnen registreren, kan dit constant documenteren er ook voor zorgen dat herinneringen ingewikkelder en moeilijker te verwerken worden. Met andere woorden, zoals blijkt uit onderzoek naar smartphones en geheugen, moeten we er rekening mee houden dat technologische vooruitgang niet alleen functionele uitbreidingen oplevert, maar ook nieuwe, inherente en alledaagse uitdagingen met zich meebrengt in combinatie met technologie.
In dit verband kan het nuttig zijn om, naast de technologiegerichte vraag hoe nieuwe technologieën eerdere records en herinneringen kunnen verbeteren, af en toe een mensgerichte, meer filosofische vraag te stellen: 'Wat en hoe willen we opslaan en onthouden?'. Dat is een vraag die Quora, toen het plannen smeedde om in AI te investeren en het te integreren, zichzelf had kunnen stellen. Het zou wellicht een waardevolle vraag zijn geweest.