Afgelopen weekend heeft Open AI de nieuwe service Sora gelanceerd. Sora maakt het mogelijk om met behulp van tekst AI-video's te maken, en sinds de lancering wordt het overladen met lof van recensenten. De demovideo's die werden vrijgegeven met behulp van slechts een paar eenvoudige tekstregels, tonen een realisme dat vergelijkbaar is met scènes die gepland, geregisseerd en gefilmd zijn voor reclames of films, zoals een slow-motionvideo van een man van middelbare leeftijd die een hamburger eet, of een vogelvluchtperspectief van twee mensen die door een Japanse straat lopen.
Open AI noemde Sora in het technische rapport dat op dezelfde dag werd gepubliceerd een 'wereldssimulator'.Als deze mate van realistische abstractie mogelijk is door middel van abstractie via tekst en de koppeling met de parametersruimte, zal dit enorme gevolgen hebben voor de redeneervaardigheden van toekomstige GPT-modellen en zal de betekenis ervan, gezien vanuit het oogpunt van de impact van AI op de menselijke samenleving, enorm groot zijn.
Prompt: Step-printing scene of a person running, cinematic film shot in 35mm.
Sora kent echter nog steeds veel beperkingen. Zo verdwijnt een hap uit een koekje die een persoon neemt, of loopt een persoon die op een loopband rent in een ongemakkelijke houding met zijn armen en benen achterwaarts in plaats van naar de bedieningspanelen die zich aan de voorkant bevinden. Dit duidt op een tekortkoming in het vermogen van Sora om ruimtelijke details binnen de door de gebruiker verstrekte prompts en veranderingen in de loop van de tijd nauwkeurig te begrijpen en weer te geven. Het feit dat dit soort voorbeelden van oorzaak-en-gevolg en het uitbeelden van de natuurkunde in complexe scènes problemen oplevert, is ook een bewijs dat AI de wereld nog steeds niet goed begrijpt. Gezien de aankondiging van 2023 dat Open AI een contract heeft gesloten met Shutterstock, dat 35 miljoen hoge-resolutie foto's en video's bezit, om AI nog 6 jaar te trainen, is het niet moeilijk om te verwachten dat AI-gegenereerde afbeeldingen en video's in de toekomst steeds meer de kwaliteit zullen benaderen van die van mensen in de echte wereld.
De Britse archeoloog David Wengrow beweert in zijn boek 'The Origins of Monsters' uit 2013 dat er, van de vroege Egyptische tot de Mesopotamische en Middellandse Zee-ijzertijd, geen enkele regio was waar geen fantastische en complexe, niet-realistische beelden van wezens werden gecreëerd en verspreid tijdens periodes waarin steden werden gesticht, beschavingen bloeiden en politieke en commerciële netwerken zich uitbreidden.
Afbeeldingen van fantastische wezens uit de Pazyryk en Tuekta kurganen, Zuid-Rusland
Grafische weergaven van samengestelde monsters, zoals de griffioen, met het lichaam van een leeuw en de kop en vleugels van een adelaar, of de Minotaurus, met een menselijk lichaam en een stierenkop, werden door de mensen uit die tijd vastgelegd in muurschilderingen en geschriften, en verspreid langs de uitgebreide handelsroutes om de positie van de elite te rechtvaardigen. Dit fenomeen, waarbij verschillende ledematen of andere kenmerken van verschillende soorten worden gescheiden en opnieuw worden gecombineerd om een beeld te creëren van een wezen dat correspondeert met een onzichtbare, uitgebreide wereld, kan worden geïnterpreteerd als een gevolg van de verandering in de maatschappij, waarbij de visie van het eigen ‘geheel’ van de clan die centraal stond in de productieve activiteiten plaatsmaakte voor een toename van de arbeidsverdeling met mensen die je nog nooit eerder had ontmoet, waardoor men zich realiseerde dat men zelf een ‘deel’ was. Dit leidde tot angst. Met andere woorden, de ontdekking van het verband tussen het creëren van samengestelde wezens en technologische vooruitgang en zelfbewustzijn is een van de boodschappen die hij wil overbrengen.
Sinds vorig jaar zien we al talloze interessante maar vreemde afbeeldingen die de grenzen van het menselijk lichaam overschrijden, zoals een standbeeld van Spiderman uit de Romeinse tijd, een astronaut die te paard over het oppervlak van de maan rijdt, of een robot met drie armen die aan het schilderen is, met behulp van AI-beeldgeneratieprogramma's zoals Midjourney en DALL-E. En met de introductie van Sora zullen er nog veel meer AI-gegenereerde video's verschijnen. Het belangrijke punt is dat de beschrijving en verspreiding van monsters, ofwel samengestelde wezens, die we in de vroege menselijke geschiedenis aantroffen, zich opnieuw voordoet in het tijdperk van generatieve AI. Deze trend is moeilijk te beschrijven met alleen het woord ‘trend’ en kan beter worden omschreven als de ‘vibe’ die deze tijd en wereld omhult.Hoewel deze term niet nieuw is, lijken we op een belangrijk keerpunt te zijn aangekomen in onze reis naar het AI-tijdperk. Daarom is het nodig om deze trend serieuzer te nemen.
Lange argumentaties of uitleg zijn niet mogelijk in X, en YouTube en TikTok, waar de meeste korte video's worden bekeken en waar verslaving heerst, bewijzenhet fenomeen van de sociale consumptie van gedecontextualiseerde beelden.Beelden die meer en meer momentaan en associatief van aard zijn, zijn belangrijker geworden, wat betekent dathet bestaande perspectief op interpretatie, dat aangeeft wat als informatie wordt beschouwd, is omgedraaid.
Kortom,het is niet langer de vraag wat we moeten zien, maar hoe we moeten kijken.
We moeten een andere, meer semantische en analytische aanpak kiezen voor trends en verschijnselen die verband houden met het lichaam. Het is een tijd waarin de filosofie van lingeriemerken die verschillende lichamen in hun volle glorie tonen, erkenning krijgt in plaats van de esthetiek van een leger modellen in marketingcampagnes van Guess of Calvin Klein, en waarin de afbeelding van roze lippenstift op een mond waarvan het geslacht niet duidelijk is, de effectieve strategie vertegenwoordigt om tieners te bereiken. Technologie en de toekomst ervan zijn onlosmakelijk verbonden met het menselijk lichaam. De vraag hoe we het menselijk lichaam moeten bekijken, zal in de toekomst steeds complexer en belangrijker worden.
Referenties
Reacties0