De toenemende eenzaamheid onder jongeren in Korea, en de toenemende eenzaamheid, het aantal alleenstaanden en de dalende geboortecijfers in veel ontwikkelde gebieden, zijn een trend die we niet meer kunnen negeren. De Britse regering heeft eenzaamheid in 2018 tot een nationale politieke kwestie verklaard en een 'minister van eenzaamheid' aangesteld. Japan heeft in 2021 een 'afdeling voor eenzaamheid en isolatie' opgericht onder leiding van de premier. Technologische vooruitgang heeft ervoor gezorgd dat mensen steeds langer kunnen leven, maar de relaties tussen mensen worden zwakker.

De behoefte aan intimiteit door fysiek contact is al eeuwenlang een centraal thema. Sinds de jaren 70, toen reclame met seksuele aantrekkingskracht succesvol bleek, is de westerse wereld geobsedeerd geraakt door seksuele expressie. De toenemende hoeveelheid seksuele beelden heeft veel bedrijven ertoe aangezet om een krachtige narratief te gebruiken die seksuele aantrekkingskracht koppelt aan consumptie en uiteindelijk de kans op het vinden van een partner vergroot. Maar in bijna alle domeinen, van onze visuele cultuur tot sociale discours, technologie en biologische innovatie, zien we een verschuiving waarbij de verschillende voorstellingen van de menselijke lichamen die verband houden met romantische liefde, hun romantische betekenis verliezen, terwijl het menselijke lichaam wordt omarmd als een oncontroleerbaar, voelbaar, gepassioneerd en organisch wezen dat deel uitmaakt van een individueel verhaal.

Deze verschuiving van een relatief objectief perspectief op het menselijke lichaam naar een gepersonaliseerd, consumptief perspectief, is mede te danken aan de technologie. Bovendien, gezien de toegenomen acceptatie van geslacht en seksuele geaardheid in de samenleving en de grensvervaging tussen de fysieke en digitale wereld, van gemengde realiteit tot neuroprotheses, moeten we ons afvragen wat de betekenis van het lichaam en intimiteit is.

In april publiceerde het Britse tijdschrift The Sun een interview met een 63-jarige man die met een AI-chatbot was getrouwd. Het verhaal van deze man, die na het vertrek van zijn vrouw liefde vond in een gesprek met een AI-chatbot, lijkt wellicht overdreven en onwerkelijk, maar onderzoek van antropologen die zich verdiepen in deze gemeenschap, suggereert dat er wel degelijk een realistisch potentieel is.

De principes die ze ontdekten bij het creëren van intimiteit tussen mens en AI waren wederkerigheid, verificatie en aanwezigheid. Intimiteit ontstaat in wezen door interactie tussen mensen, maar AI-chatbots creëren een sterker gevoel van aanwezigheid dan mensen, door onmiddellijke reacties te geven, zelfs tijdens oppervlakkig gesprek, en door gedetailleerde en diverse antwoorden te geven die gebaseerd zijn op de volledige gespreksgeschiedenis. Bovendien draagt de poging van mensen om AI-chatbots een duidelijke aanwezigheid te geven, door ze te 'vermenselijken', bij aan het gevoel van aanwezigheid.

Voor veel mensen lijkt het een dystopisch, onmenselijk en toekomstig idee om een ​​vriendschap te sluiten met kunstmatige intelligentie. Maar gezien het feit dat we in ons dagelijks leven met de stem van onze navigatiesystemen praten tijdens het rijden, lijkt het niet zo vreemd meer. Door de geschiedenis heen heeft de mensheid geprobeerd om intimiteit te vinden met alle soorten niet-menselijke wezens, van dieren tot huisdieren, voorwerpen en natuurlijke objecten, geesten, spoken en goden. Vanuit dit brede perspectief is de intimiteit die we met machines ontwikkelen een voortzetting van het lange en belangrijke vermogen van de mensheid om relaties te onderhouden, niet alleen met elkaar, maar ook met de vele belangrijke 'anderen' in de wereld.

Zoals het plotselinge ontslag en de onmiddellijke terugkeer van de CEO van OpenAI, Sam Altman, aantonen, lijkt het huidige verhaal over AI meer op een religieuze tekst die oscilleert tussen een apocalyptisch en utopisch perspectief. Te midden van deze verwarring is het verhaal van mensen die trouwen met AI-chatbots een paradoxale bevestiging van de zeer menselijke hoop en bescheiden inspanningen om met elkaar verbonden te blijven.

We worden steeds meer geïsoleerd in een wereld die oneindig verbonden is. Daarom moeten we de waarde van menselijk contact en connectie blijven herdenken. Toekomstige aandacht moet zich richten op het aanvullen van menselijk contact door technologie, in plaats van het te vervangen. Het is tijd om de zorg en het respect dat we voor elkaar hebben te herinneren, en de kans om vriendelijkheid naar de ander te tonen door middel van ons lichaam, te onderkennen. Misschien is het de interactie met AI-chatbots op je huidige scherm die je opnieuw laat zien hoe belangrijk dat is.

Referenties

Bent u veilig voor eenzaamheid? : Belangrijkste campagnes ter voorkoming van eenzaamheid in belangrijke ontwikkelde landen

Kunnen AI-chatbots ooit menselijke therapeuten vervangen?

Ik ben verliefd geworden en getrouwd met mijn AI-chatbot nadat mijn vrouw me verliet

Betekent kunstmatige intelligentie kunstmatige intimiteit?⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠