Over het startpunt voor veldonderzoek

Tegenwoordig zijn LinkedIn-feeds overspoeld met berichten over "voorspellingen na de coronacrisis".

En nu verschijnen er ook berichten die hun ongenoegen uiten tegen meningen die deze veranderingen met zekerheid beweren.

Originele post: https://www.marketingweek.com/everything-change-forever-after-coronavirus/

Als ondernemer die in verwarring verkeert, wil ik de context van de huidige situatie begrijpen en me hierop voorbereiden. Zeer graag. Maar het is erg moeilijk om een duidelijke focus en gedragsmatige trends te identificeren omdat het dagelijkse leven van mensen, dat normaal gesproken als referentiepunt diende voor observatie, zo snel is veranderd. Het is nu bijna net alsof we een oorlog meemaken.

Desondanks krijg ik af en toe de vraag.

"Hoe zal het verder gaan?"

Het is te vroeg om hierop te antwoorden, omdat de huidige situatie en het gebrek aan informatie duidelijk zijn, dus ik wil ten minste drie vragen stellen om lezers te helpen hun eigen perspectief te vinden.

Geen geplande acties, maar een startpunt voor het vinden van richting, de juiste vragen om te stellen. Als je met dezelfde zorgen worstelt, is het misschien een goed idee om deze referentiepunten te gebruiken om je kernklanten in je eigen bedrijf te vragen en met hen te praten.

A. Welke acties zijn niet langer mogelijk?

In de sociale psychologie wordt gesproken over "overtredingsexperimenten", waarbij bewust provocerende en ongemakkelijke elementen worden geïntroduceerd in vertrouwde situaties en contexten om zo inzicht te krijgen in de essentie van die ervaring.

De veranderingen in het dagelijks leven die door het coronavirus worden veroorzaakt (zoals werkende ouders die hun kinderen niet naar de kinderopvang kunnen brengen, klanten die niet meer in winkels kunnen winkelen en producten kunnen aanraken) bieden een kans om te begrijpen wat de betekenis is van bekende gedragsvormen. En de gedragsverandering die mensen moeten ondergaan om deze te vervangen, kan voor bedrijven kansen creëren om verborgen kansen te vinden die verband houden met het ontwikkelen van nieuwe gewoonten.

B. Waar letten klanten nu meer op?

Een vuilnisman klaagt in het nieuws dat er te veel mondkapjes op straat worden gegooid. Aangezien ze ook iemand anders familie zijn, moeten ze mondkapjes die mogelijk besmet zijn met lichaamsvloeistoffen van onbekende personen met hun handen oprapen, wat ongemakkelijk is. En deze trend is gerelateerd aan de angst voor "dingen die naar binnen komen, de angst voor iets van buitenaf" die door het coronavirus duidelijk naar voren is gekomen.

Dit kan ertoe leiden dat bedrijven meer aandacht moeten besteden aan de herkomst van hun producten, hygiëne tijdens het productieproces en de bezorging, omdat klanten hier waarschijnlijk meer belang aan hechten dan voorheen.

C. Tot hoever reikt de reikwijdte van nieuwe online ervaringen?

Na de online start van de scholen kwamen er voortdurend berichten in het nieuws over ongebreidelde kritiek op docenten en servercrashes als gevolg van de plotselinge toename van het aantal gebruikers. Deze coronacrisis heeft overheidsinstanties en bedrijven een duidelijke referentiepunt gegeven over tot hoever ze online moeten veranderen, welke criteria ze moeten gebruiken voor investeringen en welke ethische normen ze moeten toepassen in de omgang met elkaar in de anonimiteit van de online ruimte. Dit heeft ook betrekking op de volgende stappen in de online zorg, die al meer dan 10 jaar worden besproken.

Ook mensen die vastzitten in hun huis tijdens de lockdown, gebruiken Instagram Live en vieren verjaardagen online met meerdere mensen, wat een kans is om de grenzen van de bestaande communicatie te doorbreken. Het is erg interessant om te zien hoe deze tak van ervaringen zich zal ontwikkelen in de toekomst.

Samengevat: de reikwijdte van het leven van mensen die we moeten onderzoeken en begrijpen is erg groot. In ieder geval, ik denk dat de veranderingen in het dagelijkse leven van mensen in de toekomst, die plotseling en snel maar langzaam zullen verlopen, gewoon te groot zijn voor mijzelf. Ik denk dat het moeilijk is om de huidige verwarring te begrijpen totdat er projecten ontstaan die gericht zijn op specifieke problemen waar bedrijven mee worstelen.

Bovendien lijkt het erop dat mensen in Zuid-Korea al gewend zijn aan het leven met corona. In plaats van te verdwalen in de enorme hoeveelheid voorspellingen die op ons afkomen, is het misschien beter om de "klanten voor onze ogen" te vragen naar hun dagelijkse leven en de tijd te besteden aan het versterken van de relatie met hen.