Na de coronacrisis? 3 essentiële vragen in plaats van voorbarige voorspellingen

Over het startpunt voor veldonderzoek

Tegenwoordig staan de LinkedIn-feeds vol met berichten over 'voorspellingen na de coronacrisis'.

En nu verschijnen er ook berichten die woede uiten tegen de meningen die deze veranderingen bevestigen.

Originele post: https://www.marketingweek.com/everything-change-forever-after-coronavirus/

Als ondernemer die de verwarring ervaart, wil ik ook de context van de huidige situatie begrijpen en me hierop voorbereiden. Heel graag zelfs. Maar het is moeilijk om een duidelijke scope en gedragsmodellen af te leiden, omdat het dagelijkse leven van mensen, die voorheen als referentiepunt dienden voor observaties, snel is veranderd. Het is nu bijna net alsof we een oorlog meemaken.

Ondanks alles krijg ik af en toe de vraag:

“Hoe gaat het verder?”

Het is nog te vroeg om hierop te antwoorden, aangezien de situatie en het gebrek aan informatie duidelijk zijn. Daarom wil ik in ieder geval de volgende 3 vragen presenteren, zodat de lezers een gevoel voor hun eigen situatie kunnen ontwikkelen.

Geen georganiseerde actieplannen, maar een startpunt om de richting te bepalen, en de juiste vragen om dit te bereiken. Als er mensen zijn met dezelfde zorgen, dan is het misschien een goed idee om de kernklanten in hun eigen bedrijf rechtstreeks te vragen en met ze te praten, als een soort referentiepunt.

A. Welke acties zijn niet meer mogelijk?

In de sociale psychologie wordt gesproken over ‘overtredingsexperimenten’. Hierbij worden uitdagingen en ongemakkelijke punten bewust gecreëerd in een reeds vertrouwde situatie en context, waardoor de kans ontstaat om de essentie van die ervaring te begrijpen.

De veranderingen in het dagelijkse leven die de coronacrisis met zich meebrengt (bijvoorbeeld werkende ouders die hun kinderen niet meer naar de kinderopvang kunnen brengen, klanten die niet meer naar de winkel kunnen gaan om producten te bekijken en aan te raken) bieden de kans om te begrijpen wat de betekenis is van de oude, vertrouwde gedragspatronen. Ook kan de gedragsverandering die wordt doorgevoerd om deze patronen te vervangen leiden tot het creëren van nieuwe gewoonten, wat kansen kan opleveren voor bedrijven die op zoek zijn naar verborgen kansen.

B. Waar letten klanten nu op?

Een afvalophaler klaagt in het tv-nieuws over het grote aantal mondkapjes dat mensen op straat gooien. Aangezien ze ook iemands familie zijn, is het begrijpelijk dat ze het vervelend vinden om mondkapjes die mogelijk lichaamsvloeistoffen van een onbekende bevatten, met de hand op te rapen. Dit fenomeen is gerelateerd aan de ‘angst voor wat er van buiten naar binnen komt’, een angst die door het coronavirus is versterkt.

Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat bedrijven zich moeten voorbereiden op een toename van de aandacht voor en controle op de herkomst van producten, de hygiënische omstandigheden van het productieproces en de logistieke processen.

C. Wat is de reikwijdte van nieuwe online ervaringen?

Na de online start van het schooljaar verschijnen er voortdurend berichten over ongegronde kritiek op leraren en serverstoringen als gevolg van een plotselinge toename van het aantal gebruikers. Het coronavirus heeft overheidsinstellingen en bedrijven een duidelijk beeld gegeven van de vraag tot hoever ze online moeten transformeren, op welke basis ze moeten investeren en welke ethische normen van omgang met elkaar van toepassing zijn in de anonimiteit van het internet. Dit geldt ook voor de volgende stap in het online consult, die al meer dan 10 jaar in de medische wereld wordt besproken.

Ook het feit dat mensen tijdens de frustrerende periode van zelfisolatie Instagram Live-uitzendingen proberen te doen of verjaardagen online vieren met meerdere mensen, lijkt een kans te zijn om de grenzen van de bestaande communicatie en de betekenis ervan zelf te doorbreken. Het is heel boeiend om te zien hoe en hoever deze ervaringen zich in de toekomst zullen ontwikkelen.

Samenvattend: het bereik van het leven van mensen dat opnieuw onderzocht en begrepen moet worden, is enorm. In ieder geval alleen, de veranderingen in het dagelijks leven van mensen die er snel uitzien maar langzaam gaan verlopen, zijn te groot. Zolang er geen project is gemaakt op basis van een bepaald probleem waarmee een bepaald bedrijf te maken heeft, is het moeilijk om deze verwarring te begrijpen.

Bovendien lijkt het erop dat mensen in Zuid-Korea al begonnen zijn met hun dagelijks leven met corona. In plaats van je te laten afleiden door de overvloed aan voorspellingen, is het nu misschien beter om je te concentreren op het vragen naar het dagelijks leven van ‘je klanten’ en om kansen te creëren om de relaties te versterken.