Voorwaarde: voor wie is de aandacht?

" Aandacht is het geven van een plekje in je hart aan iemand anders dan jezelf.
Het is het delen van je tijd, je leven.
"Song Jeong-lim

Situatie: Als je in de Joseon-dynastie was geboren, zou je een begaafd persoon zijn geweest die zowel in militaire als in civiele zaken uitblonk.

Ik hoor je gedachten en vragen over mij duidelijk. Maar ik kijk niet uit naar het vervolg van het gesprek. Het is gewoon een lege uitdrukking die uit het niets komt. Mensen die graag in het middelpunt van de aandacht staan in de groepen waar ze af en toe aan deelnemen, tonen vaak zo'n 'snelle' aandacht om aandacht voor zichzelf te krijgen. Mensen die vragen stellen die volgens hen aandacht vragen, kunnen uiteindelijk alleen maar eenzaamheid verwachten in de relatie die ze kunnen verwachten. Daarom ben ik op mijn hoede voor mensen die zo'n uitdrukking gebruiken, ongeacht de context van het gesprek.

"Waarom praat je niet over mij?"

Fenomeen: Aandacht wordt bevestigd door te observeren.

Aandacht komt voort uit een 'trage' blik en verwachting. En het doel is gericht op het proberen te 'begrijpen'. Verder is de intentie om te begrijpen gebaseerd op respect voor de ander. De vraag aan jezelf, "Kan ik het een beetje beter begrijpen?", maakt dit mogelijk.

De moeite waard om het vanuit het standpunt van de ander te bekijken.

De eerste plaats die ik bezocht voor mijn onderzoeksverslag was het huis van een insider (een klokkenluider). De ontmoeting was zeker gepland en ik reed er een paar uur naartoe om op tijd te komen, maar toen ik aankwam kon ik de persoon niet bereiken. Ik was er zeker van dat de persoon in de buurt woonde, maar het feit dat de persoon er niet was op de afgesproken plaats betekende waarschijnlijk dat de persoon van gedachten was veranderd.

Mijn senior was in paniek en boos. En liep door de steegjes in de buurt en riep de naam van de persoon die we wilden ontmoeten. Zo duurde het ongeveer 10 minuten. Uiteindelijk leek mijn senior het op te geven en zei: "Laten we gaan" en ging naar de auto. En ik wachtte 5 minuten en wilde nog een keer bellen en als de persoon dan niet opnam, zouden we weggaan. Mijn senior begon kalm te wachten voor de supermarkt. 5 minuten later nam de persoon de telefoon op.

Eerlijk gezegd was de persoon die met het interview instemde waarschijnlijk degene die het meest bang was. De persoon was bang dat zijn identiteit zou worden onthuld, zelfs als hij zijn gezicht of stem zou bedekken, vanwege de context van de relatie. Het interview duurt maar een korte tijd, maar niemand weet hoe lang de verandering die daarop volgt, door zal blijven spelen in het leven van die persoon en niemand zal daar de verantwoordelijkheid voor dragen. De persoon wist dat, en de pers was niet geïnteresseerd. Hoe erg was de ruzie die mijn senior had veroorzaakt voor zo'n persoon? De meeste mensen hadden dit waarschijnlijk verwacht voordat ze ermee instemden, maar toen ze met die situatie werden geconfronteerd, waren ze waarschijnlijk gespannen. Stilte kan dus een simpele weigering betekenen, maar het kan ook een tijdelijk aarzelen betekenen.

Voor mijn senior, die het volledige schema en de context van het interview kende, was het tot stand komen van het interview het belangrijkste. Als junior was ik gewoon meer gefascineerd door de paniek van die persoon op dat moment.

Daarom leek het me verstandig om 5 minuten te besteden om te bevestigen waarom de persoon in de eerste plaats had ingestemd met het interview.

Gedachten: ben ik benieuwd hoe de persoon er normaal uitziet?

Misschien is het vanwege de veldwerkmethode die gericht is op het observeren van de meest natuurlijke aspecten van het dagelijks leven, maar ik vind mezelf vaak afvragen wat de intentie is achter de 'snelle' aandacht van iemand voor mij. Dan krijg ik vaak de vraag: "Ben je dan niet iemand die mensen niet vertrouwt?" Maar dankzij dat ben ik in staat om in relaties directer met mensen om te gaan dan ik vroeger deed en om onnodig energieverbruik in relaties effectiever te voorkomen.

Om die reden is aandacht voor mij energie en vitaliteit. Langzaam kijken, oordelen en beoordelen uitstellen tot het laatst. Deze simpele maar duidelijke gedragsnorm is als een van de weinige groeikristallen die ik in mijn leven heb verworven.

De manier om bevriend te raken met een zwerfkat of een grote hond is om in de buurt te blijven.

Het is allemaal een kwestie van wat langer blijven of dichterbij komen totdat je merkt dat je je op je gemak voelt, zelfs als je oogcontact maakt. Aandacht tonen door te kijken vanwege je interesse. Probeer eens de subtiele, proactieve effecten van die houding.