Gesprekken met klokkenluiders die ik op openbare plekken ontmoette, gesprekken die ik tijdens undercover-onderzoek probeerde te voeren met patiënten, gesprekken met eigenaren van accommodaties in de buurt van de kust die door olielekken zijn getroffen, hebben me altijd één ding duidelijk gemaakt.

Mensen benaderen gesprekken altijd met hun eigen ademhaling en ritme.

Stilte heeft op zich betekenis, en de blik die me aandachtig aanstaart voordat ze een vraag beantwoorden, bevat ook een boodschap. En het was niet gemakkelijk om de context van de situatie en de relatie achter het ritme van dit vreemde gesprek te bedenken.

Om die reden is het belangrijkste doel dat ik nastreef tijdens het interviewen van mensen, vanaf een bepaald moment, het creëren van een relatie die het mogelijk maakt om het meest openhartige gesprek te voeren binnen de gegeven, beperkte tijd.

Natuurlijk is het meest opvallende en aantrekkelijke aspect op professioneel vlak het vinden van 'specifieke uitspraken'. Maar het stellen van vervolg vragen over specifieke berichten of producten vertroebelt uiteindelijk de mogelijkheid om eerlijke antwoorden te krijgen in een natuurlijke omgeving, en dat is de grootste fout.

Mensen zijn immers gewend aan liegen. De persoon tegenover ons is ook niet iemand die we kunnen controleren. Daarom is de beste gespreksvaardigheid het beschouwen van de ademhaling van de ander als onderdeel van het gesprek en tot het einde blijven luisteren (met een expressie die alles behalve een glimlach is, om een glimlach te creëren die er niet is), totdat de ander reageert.

Soms komen er dan inzichten naar boven.

Wij kunnen ze alleen maar oprapen.

En nog iets interessants. In deze post heb ik het niet eens over de reactie van de ander waarbij ik de houding van luisteren heb bevestigd, ofwel de ervaring van de ander die de dynamiek van het gesprek vormt. Denk er eens over na.

Hoe zou het zijn als iemand van buitenaf, met een luisterende houding, iemand vraagt ​​over 'een ernstige vraag die iemands bestaan ​​overschaduwt', die alleen in iemands hoofd is gebleven, of een vraag die 'kleine momenten in het dagelijks leven' herinnert, waar diegene zelf niet echt aandacht aan besteedde. Hoe zou die spontane, intieme tijd zijn die jullie samen hebben gecreëerd?

Zou je het vandaag eens willen proberen in je gesprekken met de mensen die je ontmoet?

• Het gebrek aan luisteren is verantwoordelijk voor 40% van de mislukte communicatie.
  Harvard Business Review. (2016). Why Aren't You Listening?

• Leiders die goed kunnen luisteren hebben 26% hogere teamprestaties.
  Gartner. (2019). Successful Leaders Demonstrate These 5 Behaviors.

• Medewerkers die goed luisteren tijdens gesprekken met klanten hebben 40% hogere klanttevredenheid.
  McKinsey. (2020). The business value of customer experience.

• Het vermogen van een leider om te luisteren verhoogt de betrokkenheid van werknemers met 35%. (Gallup, 2017)
  Gallup. (2017). The Right Culture: Not Just About Employee Satisfaction.