"Zoom betekende letterlijk dat mensen konden kiezen waar ze wilden wonen. En dus deden ze dat."

Edward Glaeser, auteur van 'The Triumph of the City' en hoogleraar economie aan Harvard University, heeft onlangs gezegd dat thuiswerken in de afgelopen twee jaar de basis heeft gelegd voor het zogenaamde 'Zoomtown'-fenomeen, dat de keuze van stadsbewoners beïnvloedde. Maar nu is het tijdperk van remote werken voorbij. De Wall Street Journal meldde op 25 maart dat 72,5% van de bedrijven in de VS vorig jaar geen thuiswerkbeleid had, volgens een enquête van het ministerie van Arbeid. Naast bedrijven in het buitenland zoals Tesla en Amazon, hebben ook bedrijven in Korea zoals Naver en Yanolja hun volledige thuiswerkbeleid dat tijdens de pandemie werd toegepast, teruggedraaid vanwege de economische recessie. Maar de houding van werknemers ten opzichte van deze kwestie is nu anders dan vroeger. Na de aankondiging van de terugtrekking van thuiswerk steeg het lidmaatschapspercentage van de vakbond van werknemers van het hoofdkantoor van Kakao van 10% tot bijna 50%, en het management van Yanolja wordt geconfronteerd met kritiek van werknemers die thuiswerken als een onderdeel van de door het bedrijf beloofde voordelen hebben ervaren.

Wat businessleiders moeten overwegen wanneer ze met dit fenomeen van 'werk' omgaan dat veel tijd van individuen in beslag neemt, isdat werk sociale en politieke verbeeldingskracht beheerst.

Werk is een middel voor individuen om erkenning te krijgen in sociale, politieke en ethische gemeenschappen die grotere groepen vormen, en dit wordt onzichtbaar geleid door sociale en politieke normen. De recent controversiële regeringsgestuurde 69-uren werkweek voor de generatie Z, die is ontworpen om het totale aantal werkdagen te verminderen, wordt bekritiseerd omdat het geen rekening houdt met sociale relaties wat betreft de haalbaarheid van de werknemersvertegenwoordiging als veiligheidsmaatregel. Dit verklaart waarom de publieke verbeelding en aandacht voor het potentiële maximum van 69 uur werk tot woede leidt.

Historisch gezien hebben we loonarbeid gezien als de belangrijkste structuur voor inkomensverdeling, als een ethische verplichting en als een middel om onszelf en anderen te definiëren als sociale en politieke entiteiten. Maar in tijden van lage groei zoals nu, moeten we eraan herinnerd worden dat 'werk' zijn traditionele centrale positie als symbolische bemiddelaar van sociale waarde en betekenis heeft verloren.

Uit onderzoek naar de perceptie van ideale werkgelegenheid onder generatie Z in de VS en India, uitgevoerd door het consultancybedrijf Gemic, bleek dat deze nieuwe generatie jongeren vasthoudt aan een ethische houding ten opzichte van werk, maar veel nadruk legt op voeding en gezondheid voor een goed leven. Interessant is dat voeding en gezondheid voorrang kregen bij het creëren van een 'goed leven', maar dat ze niet zo veel belang hechten aan het minder of helemaal niet werken.

"12 uur op kantoor doorbrengen en online berichten posten is flexen (showen). Maar 5 uur per dag in de sportschool trainen en iedereen op Instagram en TikTok laten weten is ook flexen."

Het antwoord van een 25-jarige Amerikaanse vrouw die deelnam aan dit onderzoek, bevestigt dat werk niet langer een absolute prioriteit is voor een goed leven, maar nu wordt beschouwd als een ondergeschikt onderwerp op hetzelfde niveau als sporten voor een gezonde levensstijl. Met andere woorden,mensen willen niet 'vrijheid van werk', maar 'de constructie van actieve levensomstandigheden'.Dat wil zeggen,het is noodzakelijk om rekening te houden met de verandering in tijdperk waarbij het geïntegreerde thema van 'hoe tijd goed te besteden' nu de subthema's werk en persoonlijk leven omvat.

De standaard voor werk voor een 'goed leven': The Meaning of Time

Het is voor bedrijven steeds belangrijker om de veranderde betekenis van werk te begrijpen die hun werknemers ervaren. Het naar kantoor gaan is niet langer een kwestie van louter productiviteit en welzijn, maar moet worden uitgebreid tot een discussie over de wederzijdse verwachtingen en rollen met betrekking tot de tijd die bedrijven en werknemers met elkaar doorbrengen. Werk en baan als middel om geld te verdienen zijn misschien niet meer zo belangrijk als voorheen, maar de mogelijkheid om een gevoel van saamhorigheid te bieden in een afnemende gemeenschap en om betekenisvolle tijd te bieden, is gegroeid.

Afgelopen maand kondigde Eric Yuan, CEO van Zoom, ontslag aan voor 15% van zijn werknemers, zo'n 1.300 mensen. Dit volgde op een verdrievoudiging van het aantal werknemers in twee jaar tijd, wat ironisch is gezien de registratie van de achtste internationale vestiging van Zoom in Korea op 8 maart. Het wetsvoorstel voor invoering van een 69-uren werkweek voor de generatie Z, zoals voorgesteld door de regering, is tijdelijk teruggetrokken na een aanvullende instructie van de president.De reacties van werknemers op de realiteit van deze geleidelijke verandering in de toekomst van werk en de crisis kunnen een kans zijn voor bedrijven en de overheid.

Vooral Zoom, dat heeft aangekondigd e-mail- en kalenderfuncties te integreren in zijn platform en in de toekomst een AI- gestuurde chatbot uit te brengen, heeft als doel om meer te zijn dan alleen een videogespreksdienst. Het is dan ook een kans omgebruikers te betrekken in hun verwachtingen van een actieve constructie van hun leven in plaats van zich te richten op 'werk', waardoor ze een betere toekomst voor werktijden kunnen voorstellen.Deze verandering in de structuur van het leven is misschien zo vanzelfsprekend dat het moeilijk is om te begrijpen, maar ik hoop dat deze tekst een startpunt en een stimulans zal zijn. De connectie kan hier beginnen.

*Deze tekst is de originele tekst die werd gepubliceerd inElectronisch Dagblad Gekennemerkte Kolomop 28 maart 2023.

Referenties

‘Zoom Towns’ Exploded in the Work-From-Home Era. New Residents Are Facing Layoffs

“Corona is voorbij? Kom nu terug naar kantoor”… Amerika stopt met thuiswerken

Yanolja management excuses aan voor beëindiging van thuiswerk: "Productiviteit is laag, onvermijdelijke keuze"

Werknemers van Kakao die naar de vakbond gaan omdat thuiswerk is stopgezet... De lidmaatschapspercentage is bijna meer dan de helft

Jobs Not To Be Done: Anti-Work Theory and the Resilience of Mutual Aid

The End of the Zoom Boom