Gratis lezingEen van de deelnemers haalde verlegen een notitieboekje tevoorschijn.

De hand die het boekje openvouwde, trilde lichtjes, en ze keek verlegen naar beneden. Ze werkt bij een overheidsinstelling en zal waarschijnlijk in de toekomst ook marketing- en PR-taken voor gerelateerde programma's op zich nemen. Ze deelde voor het eerst met anderen een aantal ideeën die ze had bedacht. Ze gaf vervolgens een korte uitleg over het onderwerp dat ze moest behandelen, gevolgd door inzichten die ze had opgedaan uit artikelen over de doelgroep, haar eigen resonanties en enkele referentiepunten. Op dat moment werden de scènes die ik al zo vaak had meegemaakt weer opnieuw voor me geprojecteerd.

Toen ik haar ogen zag, die ongerust en opgewonden naar mijn mening keken, realiseerde ik me dat ik moest beslissen wat ik zou zeggen.

-

Een voormalige VN-klimaatbeleidsdeskundige die voor een van mijn cliënten werkte, had me eens verteld over zijn ervaring met een creatieve workshop die werd georganiseerd door een Zweeds bureau. Het onderwerp van de workshop was 'Ook jij kunt creatief zijn'.

Ze gebruikten een groot A3-vel waarop ze horizontaal en verticaal lijnen trokken, zodat ze in totaal 25 vakjes hadden. De teamleden zaten rond een ronde tafel en elk van hen moest een beeld van 'appel' invullen. De oefening begon met de vrucht 'appel' en liep door tot aan de bovenkant van een MacBook, waarbij verschillende 'appel'-gerelateerde afbeeldingen werden ingevuld. Na afloop vierden ze hun resultaten en moedigden ze elkaar aan om zelfvertrouwen te hebben in hun creativiteit.

Eerlijk gezegd moest ik me afvragen wat het doel van deze ideeën was. Zouden deze geforceerde ideeën hun beoogde rol kunnen vervullen? Voor wie en met welke betekenis zouden deze ideeën acceptabel kunnen zijn?

Volgens de fenomenologische kijk van Heidegger is de mens bij zijn geboorte al in de wereld geworpen. De manier waarop we betekenis aan ons bestaan toekennen en dit bevestigen, is door te zorgen voor de wereld en de andere wezens die er deel van uitmaken, zoals Heidegger het uitdrukt. 'Zorgen' kan worden begrepen als 'verzorgen' of 'aandacht besteden aan'. Begrippen als 'onderneming', 'bedrijf', 'dienst', 'product', 'omzet', 'verkoop' en 'marketing', die we vaak gebruiken om geld te verdienen, hebben allemaal betrekking op de rol van mensen.

Het idee op zich heeft geen betekenis.

De betekenis wordt pas echt bepaald door het eindresultaat, het product, de strategie of de reclame-inhoud waarin het idee is verwerkt, en of eindgebruikers of consumenten het gemakkelijk kunnen toepassen in hun dagelijkse realiteit. Met andere woorden, als er geen informatie is die kan bepalen hoe relevant het is voor het dagelijks leven van mensen, of het echt betekenisvol voor hen is, dan is het onmogelijk om het idee te beoordelen en te bepalen wat de waarde ervan is.

Ideeën zijn leuk om te bedenken, te visualiseren en te combineren. Maar ze krijgen pas echt betekenis als ze een verbinding leggen met de realiteit van mensen, door bijvoorbeeld betekenis te communiceren of te creëren via 'Zorgen' voor iemand anders. Door deze connectie te begrijpen, kun je de geschiktheid van het idee beoordelen.

Als u het eens bent met het perspectief van Heidegger dat mensen naar betekenis zoeken door om te geven om anderen, dan betekent dit ook dat ideeën hun eigen betekenis vinden in het tonen van aandacht voor mensen in een onbekende wereld, en door middel van deze aandacht iets betekenisvols voor hen te communiceren.

-

Begrippen als 'consumentengericht' en 'gebruikersgerichte strategie' zijn bekend, maar lijken me daarom ook oppervlakkig. Mensen bestaan ​​al, en er is gewoon een zakelijk perspectief toegevoegd door ze 'consument' of 'gebruiker' te noemen. Toch blijft er een beperkte intentie bestaan ​​wanneer we naar het dagelijks leven van mensen kijken.

De vraag die succesvolle ondernemers zichzelf stellen, welke impact hun bedrijf op de samenleving zal hebben, is daarom een veel fundamentelere vraag die hen en de wereld ervan kan overtuigen dat hun ideeën bestaansrecht hebben.

p.s. Als een idee een persoon zou zijn, denk ik dat ik tijdens een interview het volgende antwoord zou krijgen.

“Mensen geven niet om waarom ik besta. Ze willen alleen weten wat ik draag en wat ik voor hen kan doen.”