Dit is een door AI vertaalde post.
Het proces van relaties: Single of DINKS -2
- Taal van de tekst: Koreaans
- •
-
Referentieland: Alle landen
- •
- Leven
0000-00-00 00:00:00
Selecteer taal
Samengevat door durumis AI
- Ik denk dat trouwen geen doel in het leven is, maar een nieuw begin. Na het huwelijk is het belangrijker om na te denken over hoe twee mensen die een ander leven hebben geleid, zich kunnen aanpassen.
- Zoals de laatste scène in het drama 'Love in the City', de monoloog van Son Ye-jin, relaties zijn een voortdurend proces van pijn en geluk, gevechten en haat, verveling en medelijden. De tijd die je door dit proces bouwt, zal uiteindelijk tot kostbare herinneringen leiden.
- Huwelijk is een nieuw begin in het leven, maar het proces is niet gemakkelijk. We moeten onthouden dat twee mensen die een ander leven hebben geleid, voortdurende inspanningen en begrip nodig hebben om samen te leven.
Vervolg van deel 1...
"Wat zou je doen als Jennie van Blackpink je zou vragen om te daten met de bedoeling om over twee jaar te trouwen? Oh, ik ben geen trouwfan, dus ik zou niet eens kunnen beginnen. Sorry. Zou je dat zo antwoorden? Wat zou je doen als acteur Park Seo-joon naar je toe zou komen en zou zeggen dat hij een dochter wil krijgen die op jou lijkt en met je wil trouwen? Ik ben een DINK, dus ik kan niet daten. Zou je dat zo kunnen beantwoorden?"
Ze lachten alle drie langdurig om de vraag, die half grappig en half serieus was.
De beslissing om te trouwen of kinderen te krijgen is een relatieve, situationele vraag die pas naar boven komt in het kader van de voortgang van een relatie, wanneer er iemand is die je leuk vindt en van wie je houdt. Natuurlijk is mijn mening niet noodzakelijkerwijs voor iedereen de juiste. Maar hun zwijgende reactie gaf me wel het gevoel dat mijn idee over het huwelijk als een proces, niet helemaal verkeerd was. Huwelijk kan een nieuw begin zijn, maar geen doel. Integendeel, de vraag is hoe je met deze andere persoon die een ander leven heeft geleefd, kunt samenleven en hoe je je aanpast. Dat is de meer realistische zorg.
Het is een oude drama, maar in de laatste scène van 'Love in the Moonlight' zegt Son Ye-jin tegen haar man, die ze terug heeft gevonden nadat ze uit elkaar waren gegaan door het verdriet van een miskraam, terwijl ze naar hun kind kijkt: (Ik heb zelf geen huwelijkse ervaring, dus ik kan niet meer vertellen. Ik heb echter genoeg ervaren om te weten dat tijd en momenten slechts momenten blijven. De moeilijkheid en de verwachtingen van het onderhouden van een onzekere staat van de relatie zijn voldoende duidelijk gemaakt, dus ik deel het met je.)
'We zijn hier gekomen na een tijd vol pijn en na een tijd vol zeldzaam geluk. We ruziën soms, soms voelen we een intense haat tegen elkaar, soms raken we verveeld, en vaak hebben we medelijden met elkaar. Als de tijd voorbij is en we terugkijken, zullen we zeggen dat we in die tijd, zonder schaamte, gelukkig waren, slaperig van luiheid. Maar omdat dit niet het einde van mijn tijd is, kan ik onze huidige situatie geen happy end noemen.'
