“Ik heb ongeveer 80 uur besteed aan het toevoegen van woorden als rijkdom of pracht.”

De digitale kunst 'Ruimte-operatheater, Théâtre D'opéra Spatial', gemaakt met behulp van het generatieve AI-programma 'MidJourney' dat tekst omzet in afbeeldingen, won in augustus de kunstbeurs in Colorado. Kunstenaars waren woedend en de maker van het kunstwerk beweerde in interviews met media dat het AI-programma een 'gereedschap' is voor het creëren van nieuwe kunst, aangezien hij meer dan 900 keer tekst had omgezet om de toon en stijl voortdurend te ontwikkelen, beginnend met een vroege afbeelding van een 'Victoriaanse vrouw met een ruimtekostuum'.

Een rapport van het Oxford Internet Institute aan de Universiteit van Oxford dat in 2013 werd gepubliceerd, stelde dat beroepen die minder gevaar liepen voor AI, kunstzinnige en creatieve taken waren, zoals schilderen en schrijven. Maar begin deze maand schreef GPT-3 een artikel voor New York Magazine over het beeld van het presidentiële debat van Donald Trump in 2024, en de generatieve AI-startup 'Consensus' geeft op vragen van auteurs de conclusies van wetenschappelijke artikelen over de hele wereld in chronologische volgorde, inclusief citaties, in een kwestie van seconden.

In mijn geval beslaat het daadwerkelijke schrijven meestal minder dan de helft van de totale tijd die ik aan een werk besteed, en de rest van de tijd besteed ik aan veel lezen om te bepalen wat ik in een beperkte ruimte kan stoppen, en om de algemene structuur en de belangrijkste punten te bepalen. De bovenstaande voorbeelden maken de automatisering van specifieke taken mogelijk die historisch gezien als onderdeel van het menselijke creatieve proces werden beschouwd, en ik ben het ermee eens dat creativiteit misschien niet langer het enige symbool van de menselijke aard is. Natuurlijk kan men nog steeds beweren dat menselijke interventie absoluut noodzakelijk is en dat kunstmatige intelligentie alleen maar doet wat hem wordt opgedragen. Maar in een wereld waar technologie meer dan ooit overvloedig en snel groeit, en ethiek ontbreekt, heeft een dergelijk verhaal weinig betekenis.

Socioloog Kim Moon-jo, emeritus hoogleraar aan de Korea University, heeft opgemerkt dat het digitale tijdperk wordt gekenmerkt door pogingen van mensen om hun verlangens te bevredigen die hun fysieke, materiële en normatieve grenzen overstijgen, wat ertoe heeft geleid dat verlies van authenticiteit, het verlaten van het humanisme en de waarheid de richting van de tijd zijn geworden. We zijn al bekend met deepfake-porno met gezichten van beroemdheden, nepnieuws op YouTube om het aantal weergaven te verhogen, en de dwang om nieuws dat de waarheid vertelt te veranderen in een amusant nieuwsprogramma. Bovendien zal generatieve AI-technologie de democratiserende ontwikkeling van de cultuur versnellen, die zich concretiseert nadat alles gemakkelijk kan worden vastgelegd en verspreid via smartphones en sociale media.

Wat moet dan worden overwogen om de creativiteit van mensen te laten differentiëren in de markt? Vooral in de kunstsector, of in de sector voor het maken van reclame en mediacontent, waar creatieven concurreren met hun creaties, waar kunnen ze hun competitieve voordeel vinden in vergelijking met deze generatieve AI-programma's?

Ten eerste moeten we ons concentreren op het hebben van een rijk perspectief op de echte wereld. Stijl is historisch gezien een uniek kenmerk van kunstenaars geweest. Zelfs als iemand een generatief AI-programma vraagt ​​om iets te realiseren in de stijl van Leonardo da Vinci, betekent dit dat het publiek het werk zal classificeren als een afgeleid werk dat is beïnvloed door de stijl van de oorspronkelijke kunstenaar. Het is ook de moeite waard om te merken dat de resultaten van generatieve AI-programma's, zoals het 'Ruimte-operatheater' dat eerder werd genoemd of 'Romeinse tijdperk Spider-Man' dat werd gemaakt met DALL-E, hoewel fascinerend, een beeld laten zien van existentieel verlies vanuit een surrealistisch perspectief.

Een consistente en duidelijke eigen stijl van de maker, die voortkomt uit zijn eigen perspectief op de wereld, vereist dat we refereren aan het 'dissonantie-kader' dat toepasbaar is in het tijdperk van de metaverse. Dit maakt het mogelijk om de consumptiepatronen van de generatie Z te begrijpen, die in de mode is bij de generatie Z, die niet kan worden verklaard door de traditionele sociologische perspectieven van armoede en kloof, zoals de populariteit van omakase en de tegenstrijdige trend van zero-spending challenges. Het kijken naar vergrijzing als een disharmonie tussen geboorte en sterfte, en polarisatie als een disharmonie tussen groei en verdeling, helpt ons intuïtief te begrijpen dat 'harmonie' tussen deze elementen de oplossing dichterbij brengt.

Ten tweede moeten we waarde hechten aan het proces. In de wereld van huidige generatieve AI-technologie die instructies via tekst geeft, wordt de keuze van de maker wat hij zal schrijven, de kerntechnologie. De vaardigheid van de maker om te laten zien hoe hij tot een resultaat is gekomen, samen met de hoeveelheid werk die tijdens het proces is geproduceerd, kan de kern zijn van competitief voordeel. Gerelateerde technologiebedrijven zullen waarschijnlijk hun eigen taal en systemen ontwikkelen die meer gedetailleerde controle mogelijk maken tijdens het schrijven van prompts. In de toekomst moeten zowel makers die generatieve AI-programma's gebruiken in hun dagelijkse werk als makers die op traditionele wijze werken, niet alleen naar de resultaten kijken, maar ook naar manieren om 'elk creatief proces' te verrijken met meer inzichten en deze te laten zien. Dit zal het publiek helpen om de betekenis die ze hebben gevonden te bevestigen, niet alleen als amusement, maar ook als een verbinding met hun eigen leven, waardoor de waarde van het 'resultaat' wederzijds kan worden bevestigd en bepaald.

Zelfs in de huidige tijd van economische krimp blijven investeringen in generatieve AI-technologiebedrijven voor commerciële commercialisering snel toenemen. De groei van de markt voor digitale camera's en de snelle technologische vooruitgang van smartphone-camera's hebben de domeinen van zogenaamde videoproducenten in de reclame- en filmindustrie, die voorheen sterk waren, gemakkelijk toegankelijk gemaakt voor het grote publiek. Steeds meer merken investeren in Jasper, dat advertentieteksten schrijft, en gebruiken het al voor interne marketingtaken, en de resultaten van beeldbewerkingsapplicaties zoals Lensa AI vullen al een groot deel van de muren op sociale media.

Antropoloog James Leach, in zijn boek over de culturele gewoonten en overtuigingen van de Rai-stam in de noordelijke kust van Papoea-Nieuw-Guinea,'Creativiteit bestaat om mensen te controleren, niet dingen'gesuggereerd. Uiteindelijk moeten creatieven niet vergeten dat ze staan ​​op het pad om hun publiek inspiratie te geven en de betekenis van het leven te bevestigen door middel van hun werk, waardoor ze emotionele en gedragsverandering bij het publiek teweegbrengen.

* Dit artikel is een origineel artikel dat is gepubliceerd inEen getekende column in de Electronic Timesop 27 december 2022.

References

Hij gebruikte AI om een ​​kunstwedstrijd te winnen. Was het vals spelen?

Die AI-chatbot schreef een behoorlijk goed New York Magazine-artikel

AI-experts zijn steeds meer bang voor wat ze creëren

"De toekomst die ons te wachten staat is een nieuw tijdperk van gemengde realiteit en hybride mensen"

Hoe onderzoek je de moderne samenleving?

Spelen met DALL-E 2: veldnotities van het algoritme⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠