O pytaniach, których potrzebują firmy po pandemii koronawirusa

Najpierw zobacz ten film.

Każda reklama COVID-19 jest dokładnie taka sama

https://youtu.be/vM3J9jDoaTA

To podobno film z dziesiątkami reklam stworzonych przez firmy w trakcie pandemii koronawirusa.

A oto powtarzające się elementy wyrażania w nich obecne:

• Podobna muzyka fortepianowa
• niepewne czasy
• ludzie
• rodziny
• dom
• Jesteśmy tu dla Ciebie
• razem

Na pierwszy rzut oka można by wnioskować, że wszyscy mają podobne pomysły na tworzenie reklam.

Ale im dłużej się na nie patrzy, tym bardziej widać różne spojrzenia na reklamy firm z przeszłości.

Głównym z nich jest gniew i dyskomfort.

Wśród nich pojawiają się również komentarze wyrażające zaniepokojenie branży przez osobę zajmującą się marketingiem,

a także opinie, że ​​takie reklamy w rzeczywistości nie są skierowane do konsumentów, ale do inwestorów.

Są też komentarze od osób, które oglądały film w poszukiwaniu inspiracji do napisania tekstu reklamowego do szpitala w okolicy, który mają dostarczyć do jutra.

Dlaczego taka reakcja?

Wyobraź sobie, że Twój dawny kolega z pracy pracuje w firmie o dużej renomie, a Ty przedstawiasz mu swojego młodszego kolegę, który prowadzi małą agencję reklamową.

Podczas kolacji mężczyzna siedzący naprzeciwko Ciebie sprawia wrażenie sympatycznego i miłego, a Ty chcesz się z nim zaprzyjaźnić, ale nie czujesz się komfortowo. To dlatego, że tło i okoliczności spotkania, a także cele każdego z was są jasne.

Ludzie reagują na intencje.

A gdy intencje są jasne, współczucie w relacji z drugą osobą ujawnia swoje ograniczenia szybciej, niż myślisz. Według Wikipedii intencja (intencja, 意圖) jest zdefiniowana jako:decyzja o wykonaniu konkretnych działań w celu osiągnięcia danego celu, gdy nadarzy się odpowiednia okazja.Intencje firmy, które nie kryją się za poważną muzyką i ciepłym uśmiechem, aby zarabiać. Czy to nie na te intencje ludzie reagują w pierwszej kolejności?

Oczywiście, firmy istnieją po to, aby generować zyski, więc zachowanie ich podstawowych intencji jest czymś oczywistym. Jednak chciałem podkreślić, że różnica polega na tym, w jakim punkcie chce się nawiązać kontakt z klientem.

Patrzenie na sytuację drugiej osoby vs patrzenie z perspektywy drugiej osoby

Kilka lat temu wziąłem udział w konferencji jako prelegent i przedstawiłem przykład związany z powyższym tematem. Mówiłem o różnicy między "empatią" a "współczuciem" według Dalajlamy, duchowego przywódcy Tybetu.

"Gdy idziemy ulicą i widzimy kogoś przygniecionego przez duży kamień, myślimy: 'Jak to boli'. To nazywa się empatią. A gdy nie zatrzymamy się na tym, ale weźmiemy dźwignię i usuniemy kamień z klatki piersiowej, albo będziemy krążyć wśród ludzi i wołać: 'Któś jest przygnieciony! Pomóżcie!', takie działania nazywa się współczuciem".

Podsumowując, chodzi o istnienie lub brak "działania" po zrozumieniu sytuacji.

I kolejne pytanie: "W takim razie, czy nie jest to część działań CSR (Corporate Social Responsibility)? Czy nie powinno się o tym mówić w kontekście promocji, a nie reklamy czy usług?"

W rzeczywistości zgadzam się z takim stanowiskiem, czyli postrzeganiem cierpienia ludzi przez firmy tylko jako obowiązek społeczny.

I z tego samego powodu rozumiem reakcje osób oglądających wspomniane reklamy. Spostrzeganie firmy jako obiektu, którego oczekuje się od niej, że ​​będzie zarabiać na cierpieniu ludzi, jest, można by rzec, naturalnym rezultatem wzajemnych interakcji.

W 2015 roku SK II, marka należąca do P&G, w ramach Beauty Bound asia, prowadzonej wspólnie z Google, przeprowadziła turniej w poszukiwaniu drugiej Michelle Phan (pierwszej generacji beauty blogerki) w 11 miastach Azji. W tym czasie byłem dyrektorem kreatywnym w agencji reklamowej i przez kilka miesięcy uczestniczyłem w tym wydarzeniu.

https://youtu.be/IkWlnNiIPJ8?si=VCJYR7xtdmVmQqcN

Podczas ciągłego monitorowania wywiadów z sławnymi beauty bloggerami, którzy byli jurorami, a także treści publikowanych na ich kanałach, a także komentarzy na ich temat, doszedłem do wniosku, że ​​powody, dla których są oni influencerami i zdobywają uznanie, są następujące:

'Doświadczają moich zmartwień, które są dla mnie ważne, i sami je sprawdzają, a potem udostępniają mi informacje'.

Zaczynają od swoich własnych problemów jako konsumenci, a następnie przyciągają innych, którzy mają te same problemy. Osoby oglądające treści wideo wyrażały wdzięczność, a marki i produkty wprowadzane przez tych beauty bloggerów naturalnie zmieniały odbiorców w konsumentów. (Przykład: Krave Beauty autorstwa Liah Yoo)https://kravebeauty.co.kr/company/location.html

Niepokój ludzi, pocieszać, czy patrzeć?

Anthony Fauci, dyrektor Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych (NIAID), powiedział: "To nie my decydujemy o czasie, ale wirus". Sytuacja wciąż się rozwija i trudno przewidzieć, kiedy powróci sytuacja podobna do obecnej, z nowym wirusem, który wywołuje strach i niepewność.

Niektórzy stracili rodzinę lub pracę, a dla innych jedynie przychody i wydatki na kilka miesięcy zostały zawieszone, bez istotnych zmian. Istnieją firmy, które zbankrutowały, ale z pewnością są też takie, które odniosły większy sukces niż wcześniej. Podobnie jak w przypadku kryzysu finansowego z 2008 roku, nie było to jasne, zewnętrzne czynniki, ale recesja w przemyśle wytwórczym, która rozpoczęła się od zamknięcia i spowodowała zmniejszenie konsumpcji, doprowadziła do zmian, które są zbyt niespójne, by mówić, że wszyscy od razu ponieśli straty. Oznacza to, że ​​firmom prawdopodobnie będzie trudniej przewidzieć rynek i tworzyć strategie długoterminowe.

Moi bliscy zastanawiali się, co robić w tym czasie, a niektórzy twierdzą, że ​​odczuli ograniczenia swoich możliwości zarobkowych jako osoby prywatne. To prowadzi do pytań o siebie, o swoją rolę w rodzinie i o znaczenie obecności rodziny i przyjaciół. Takie pytania o siebie po doświadczeniu własnych ograniczeń - czy nie pozostawią one blizn, które w pewnym momencie doprowadzą do zmiany postrzegania siebie i zachowań?

Innymi słowy,trudno jednoznacznie zdefiniować obecny niepokój.

Ale można zastanawiać się nad pytaniami, które pomogą nam zrozumieć ten niepokój i znaleźć w nim punkt wyjścia.

Platforma "Hwahae", która dostarcza informacji o kosmetykach, odnotowała ostatnio obroty w wysokości 10 miliardów wonów. Choć wiem, że ​​istnieją kontrowersje dotyczące kryteriów analizy składników chemicznych, jasne jest, że ​​firma ta została zaatakowana przez branżę, a konsumenci wybrali ją z konkretnego powodu.

'Nierówność informacyjna' dotycząca codziennie używanych produktów chemicznych. Niepewność, która z tego wynika. Pragnienie kobiet, by być pięknymi, a także niepokój przyszłych matek o zdrowie swoje i swoich dzieci nadały sens usługom i istnieniu "Hwahae".

Jaka jest istota naszej pracy? Jakie są obawy naszych klientów w tej sytuacji i jak możemy je rozwiązać za pomocą naszych usług i produktów?

Nie można powiedzieć, że ​​powyższe pytania są poprawne. Ale jasne jest, że ​​dział marketingu nie jest miejscem, w którym tworzy się pozbawione znaczenia, pozorne współczucie, podobnie jak w przypadku komunikatów firmowych przedstawionych początkowo. To raczej pytanie, które powinno być zadane i rozwiązane na etapie badań i rozwoju, czyli podczas planowania usług i produktów, a także podczas analizowania rzeczywistości klienta.