To była dość obca dziedzina. Biznes zarządzania zawodowymi sportowcami, o którym widziałem tylko w filmie Jerry Maguire z Tomem Cruisem w roli głównej. Zawód, który bardziej kojarzył się z przystojnym mężczyzną w garniturze, szybko chodzącym i prowadzącym rozmowy telefoniczne, niż z biurem pełnym kilkudziesięciu pracowników. Mężczyzna, którego spotkałem na spotkaniu, a który był byłym zawodowcem, rzeczywiście był młody i przystojny.
Tło: Rynek zdominowany przez duże agencje. Powodem, dla którego wiadomości o polskich sportowcach, którzy ostatnio przenieśli się do zagranicznych lig, nie docierają do opinii publicznej, są decyzje tych agencji, skupiające się wyłącznie na krajowej lidze. Decyzje zoptymalizowane pod kątem kosztów zarządzania i krótkoterminowej rentowności, podejmowane przez agencje.
Pyt. Jaka jest zróżnicowana strategia pozyskiwania zawodników dla nowego biznesu agencji?
______
Dobrze, zdefiniujmy problem na nowo - Framing
Doradztwo polega na sprzedaży zainteresowania i perspektywy. Powyższe pytanie zakłada perspektywę zorientowaną na rynek, czyli traktującą sportowców jak towar. Okres kariery zawodowych sportowców, od późnych nastolatków do połowy lat 30., jest znacznie krótszy niż w innych branżach. Europejskie banki ustaliły limit wieku dla produktów finansowych związanych z kredytami hipotecznymi dla sportowców na 34 lata. Taka decyzja jest niejako statystycznym wnioskiem z dotychczasowej pracy z klientami będącymi sportowcami. Oparta na obserwacji gwałtownego spadku zdolności do spłaty długów po 34. roku życia.
Ale sportowiec to nie tylko towar, to „człowiek” taki jak my.
W wieku nastoletnim otrzymują oni bezpośrednie wsparcie finansowe od rodziców (około 200 milionów wonów do czasu ukończenia szkoły średniej), co pozwala im uzyskać szansę na dołączenie do zawodów. Następnie opracowują strategię maksymalnego zwiększenia swojej wartości rynkowej. Niespodziewane kontuzje mogą jednak stanowić sygnał do zakończenia tej drogi. A emerytura, w porównaniu z innymi zawodami, nadchodzi znacznie szybciej wraz z wiekiem. Nadal młodzi trzydziestolatkowie. Zastanawiają się, jaki zawód mogliby się nauczyć i zacząć od nowa.
W rzeczywistości, w badaniach przeprowadzonych na zawodowych sportowcach z aktualnych lig potwierdzono, że największym problemem jest niepokój i strach przed życiem po zakończeniu kariery.
Innymi słowy, dla nich zmiana klubu to nie tylko znalezienie jak najlepszych warunków kontraktu. To również obejmuje przygotowania do życia po zakończeniu kariery.Istnieje duża różnica między perspektywą branży, która traktuje sportowców jako obiecujących zawodników od późnych nastolatków do połowy lat 30., a perspektywą sportowców, którzy od późnych nastolatków do emerytury i po niej myślą o sobie jako głowie rodziny, która musi zadbać o przyszłość.
Nowe pytanie
Czy można z góry sprawdzić plan kariery, który uwzględnia życie po zakończeniu kariery, i powiązać go z warunkami umowy podczas zmiany klubu? Czy w przypadku rozważania transferu do klubów w Anglii, Niemczech itp. można przedstawić umowę, która obejmuje informacje o potencjalnych zawodach dla byłych sportowców w tym kraju, programy szkoleniowe w tym zakresie oraz koszty ich realizacji?
Powyższe pytanie poszerza zakres perspektywy patrzenia na rynek. Pomaga również sprecyzować zróżnicowane tematy i słowa kluczowe, które należy zbadać. Im bardziej program ten będzie dopracowany i realistycznie ustrukturyzowany, tym większe będą szanse na przekonanie sportowców podczas zawierania umów.
- Jakie programy edukacyjne dla trenerów sportu są dostępne w danym kraju i ile kosztują?
- Jaki jest zakres potencjalnych zawodów po ukończeniu takiego programu i jakie są roczne dochody?
- Ile wynosi średni koszt utrzymania 4-osobowej rodziny w tym kraju?
- Czy umiejętności fizyczne zawodowego sportowca mają punkty wspólne z dziedziną nauk behawioralnych?
- Czy możliwe jest opracowanie i wdrożenie spersonalizowanych programów zarządzania psychicznego oraz usług coachingowych opartych na wykorzystaniu ciała?
Da Rulk, który proponuje własny program treningowy RFT (Raw Functional Training), jest znany jako trener Chrisa Hemswortha z filmu Marvela „Thor”. Ukończył studia z kinezyterapii i biomechaniki, a obecnie świadczy usługi dla strażaków i żołnierzy jednostek specjalnych.
Jeśli zawodowy sportowiec chciałby po zakończeniu kariery prowadzić tego typu programy treningowe, to jakie możliwości szkoleniowe i rozwiązania finansowe może mu zaoferować obecny agent?
Ryzyko, które należy pokonać
Rozwój kariery zawodowych sportowców po zakończeniu kariery to tak naprawdę nie jest ich osobista sprawa. Nawet biorąc pod uwagę same koszty związane z wychowaniem jednego sportowca, to strata dla państwa. W rzeczywistości, ministerstwa rządu wielokrotnie podejmowały ten temat, ale nie udało im się przedstawić wyraźnego zawodowego sukcesu po zakończeniu kariery, który pozwoliłby wykorzystać doświadczenie sportowe.
Jednak ta bariera dotyczy jedynie perspektywy krajowego rynku sportu w odniesieniu do sportowców.Jest to wspólny schemat, który można zaobserwować. Istnieje wiele możliwości, np. wejście na zagraniczny rynek, na którym jest więcej szans, skupienie się na funkcjonalności związanej z wykorzystaniem ciała do radzenia sobie z lękiem itd. Po prostu brakuje zainteresowania i inwestycji, które pozwoliłyby na ich realizację.
W obecnym życiu zawodowego sportowca istnieje zaangażowanie i różne osiągnięcia, których nie znają ludzie z zewnątrz. Jeśli zrozumiemy, czym one są, określimy je w sposób jasny i połączymy z realnymi możliwościami rynkowymi, to wszystko jest możliwe.
Wnioski i zalecenia - Recommendation
„Emerytura” to rzeczywistość, która nagle dotyka sportowców. Branża to ignoruje. Skupia się na zainteresowaniu i inwestowaniu w okres od wieku nastoletniego do 30. roku życia jako towar o wysokiej wartości dodanej. Jednak życie sportowców trwa nadal, a w wielu przypadkach przed emeryturą stają się głową rodziny.
Próby zdobycia pozycji na rynku jako nowy agent oznaczają w zasadzie odebranie komuś pracy, dlatego punkt wyjścia musi być inny. Przede wszystkim trzeba przekonać poszczególnych sportowców. Istotą niepokoju, który od dawna nurtuje tych sportowców, ale nie znajduje odpowiedzi, jest ich życie jako głów rodziny, które trwa również po zakończeniu kariery.
Nie chodzi o stworzenie systemu, który zapewni im oczywiste zatrudnienie. Powinien to być spersonalizowany program wizjonerski i inwestycyjny, który pomoże wykorzystać indywidualne cechy każdego sportowca.
Dlatego kluczem do sukcesu jest to, w jakim stopniu można na wczesnym etapie przedstawić szczegółową wizję życia po zakończeniu kariery, a także w jakim stopniu można dyskutować o przygotowaniach do tego etapu i powiązanych z nim kosztach w kontekście umowy z agentem. To właśnie może stanowić przewagę konkurencyjną nowego agenta. Aby to osiągnąć, potrzebna jest rozszerzona i odważna perspektywa patrzenia na rynek i sportowców, a także wiara w tę wartość i jej potwierdzenie, które będą stanowić podstawę prowadzenia działalności.
Komentarze0