"Otrzymujemy setki listów od dzieci, w których pytają nas, jak możemy dokonać zmiany. Dzieci domagają się od nas odpowiedzialności i chcą, abyśmy podjęli trwałe działania dla przyszłości."

30 sierpnia 2023 roku Niels Christiansen, dyrektor generalny Grupy LEGO, publicznie zobowiązał się do osiągnięcia zerowej emisji netto gazów cieplarnianych do 2050 roku.

W rzeczywistości LEGO, po tym jak w 1946 roku straciło wszystkie swoje drewniane materiały w trzech kolejnych pożarach fabrycznych, zakupiło pierwszą w Danii maszynę do wtrysku tworzyw sztucznych. Od tego czasu LEGO odpowiada za 100 000 ton z ponad 380 milionów ton tworzyw sztucznych wyprodukowanych na całym świecie. Każdego roku 100 000 ton polimerów przekształca się w 110 miliardów klocków, z których 80% wykonanych jest z ABS (akrylonitryl-butadien-styren), termoplastycznego tworzywa sztucznego opartego na ropie naftowej, znanego ze swojej wytrzymałości i sztywności. Do produkcji 1 kg plastikowej zabawki potrzeba 2 kg ropy naftowej, a ten materiał nie ulega biodegradacji. LEGO, produkując przez 67 lat ogromne ilości niemożliwych do recyklingu klocków, w obliczu kryzysu klimatycznego, który stał się ogromną przeszkodą w prowadzeniu działalności, w 2015 roku zainwestowało 155 milionów dolarów w centrum technologii rozwoju materiałów zrównoważonych, które ma na celu zastąpienie ABS.

Według Międzynarodowej Agencji Energii (IEA), prognozowany rozmiar sektora klimatycznego w 2032 roku wyniesie 148 miliardów dolarów (około 200 bilionów jenów), co oznacza dziewięciokrotny wzrost w porównaniu do 16,9 miliarda dolarów (około 23 bilionów jenów) z 2016 roku. Sektor klimatyczny ma ostatecznie dążyć do bardziej przyjaznych dla środowiska i wiarygodnych źródeł energii, szybszych i bardziej komfortowych środków transportu, smaczniejszego i zdrowszego jedzenia, produktów wyższej jakości, lepszych miejsc pracy. Niemniej jednak, trend inwestycyjny, który oczekuje niezliczonych optymistycznych korzyści płynących z tej technologii, może prowadzić do deterministycznego punktu widzenia, w którym zmiany technologiczne mają największy wpływ na społeczne relacje i strukturę przyszłości ludzkości. Należy zwrócić uwagę na to, że ten trend inwestycyjny może prowadzić do deterministycznego punktu widzenia, w którym zmiany technologiczne mają największy wpływ na społeczne relacje i strukturę przyszłości ludzkości.

Oczywiście era człowieka charakteryzuje się stopniowym rozwojem technologicznym, od epoki kamienia, przez epokę żelaza, parową, po informatyczną. Oznacza to, że technologia jest niewątpliwie siłą napędową historii. Jednakże, patrząc na technologię nie tylko jako na cichego agenta innowacji, ale jako na czynny pośrednik w zmianach społecznych, można w znacznie szerszym zakresie rozważyć inwestycje w sektor klimatyczny. W tym kontekście „trzy mechanizmy zmian technologiczno-moralnych”, opracowane przez Johna Danahera i Henrika Skauega Setrę, oferują wskazówki do przewidywania zmian, które przynosi technologia.

Teoria ta wyjaśnia, że A. Mechanizm decyzyjny (Decisional), w którym technologia oferuje nam nowe możliwości, np. możliwość komunikacji służbowej za pomocą smartfona, w każdym miejscu i czasie, i zmusza do podejmowania decyzji. Ponadto, teoria ta tłumaczy, że B. Mechanizm relacyjny (Relational), w którym technologia zmienia relacje międzyludzkie, skupiając się na bezpośrednich relacjach, w relacje zdalne międzyludzkie, oraz w relacje międzyludzkie i AI, które w przeszłości były niemożliwe. Ponadto, teoria ta tłumaczy, że C. Mechanizm percepcyjny (Perceptual), w którym technologia wprowadziła do naszego postrzegania nowy sposób rozumienia decyzji i działań w oparciu o dane, czyli „dane” i „poznanie” - możliwe do obliczenia struktury poznawcze.

Podsumowując,Technologia wpływa na sposób kształtowania się społeczeństwa, co z kolei prowadzi do powtarzającego się procesu wzajemnego kształtowania się relacji między technologią a ludźmi..

LEGO, inwestując w rozwój nowych tworzyw sztucznych, nie udało się opracować idealnego zamiennika ABS, ale stopniowe przejście na tworzywa sztuczne z recyklingu wprowadza ulepszenia w ogólnej produkcji klocków. Co więcej, Grupa LEGO w 2019 roku przejęła BrickLink, internetową platformę handlu częściami nowymi i używanymi, i prowadzi program Replay Initiative, w ramach którego zbiera z całego świata używane klocki LEGO, aby przekazać je dzieciom potrzebującym. Te nowe kryteria inwestycyjne oparte są na obecnym zrozumieniu relacji między produktem a konsumentem, wynikające z faktu, że LEGO jest przekazywane z pokolenia na pokolenie i z tego, że długoterminowa inwestycja w produkty LEGO (powyżej 3 lat) zapewnia średnią stopę zwrotu na poziomie 10-11% rocznie, co przewyższa stopę zwrotu dla akcji, obligacji, złota, znaczków pocztowych czy win, czyli większości przedmiotów kolekcjonerskich.

Od początku rewolucji przemysłowej PKB i emisja CO2 rosły równolegle. Ten łatwy wzrost oparty na węglu to jedyny wzrost, który widzieliśmy przez wiele pokoleń, i przyniósł on ogromne zmiany w stylu życia ludzi na całym świecie, więc trudno jest z niego zrezygnować. Aby jednak światowa gospodarka zerwała ten cykl i osiągnęła cele redukcji emisji CO2, konieczne jest nowe podejście do inwestycji, a mianowicie strategiczne rozdzielenie inwestycji, które redukują emisję CO2 w przyszłości, od inwestycji w recykling istniejących produktów.

Aby przyszłość technologii klimatycznej odniosła sukces w sposób zrównoważony, musi w nią zaangażować się każdy. Nadszedł czas, abyśmy bardziej krytycznie przyjrzeli się wzajemnym relacjom między technologią a ludźmi.

Odnośniki

Lego Is a Company Haunted by Its Own Plastic

The Disastrous Backstory Behind the Invention of LEGO Bricks

한국사회투자 이종익 “기후테크가 스타트업의 임팩트를 창출한다”

The Future of Climate-Tech Is Everything | Valerie Shen | TEDxBoston

Mechanisms of Techno-Moral Change: A Taxonomy and Overview⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

Toys Prove to Be Better Investment Than Gold, Art, and Financial Securities