Według danych Similarweb z maja, usługi analizującej witryny internetowe dla firm, Open AI, twórca Chat GPT, jest obecnie 17. najpopularniejszą witryną na świecie. Oznacza to, że w tym samym okresie odnotowano więcej odwiedzin niż w przypadku Netflixa czy LinkedIn. To zdumiewające osiągnięcie staje się jeszcze bardziej imponujące, biorąc pod uwagę, że platforma bazuje na najbardziej podstawowym interfejsie użytkownika, umożliwiającym jedynie kopiowanie i wklejanie, a także fakt, że osiągnięto ten sukces pomimo braku wersji mobilnej, w przeciwieństwie do innych konkurencyjnych stron.
18 maja w amerykańskim sklepie z aplikacjami Apple App Store udostępniono aplikację mobilną.
Aspekt, na który powinniśmy zwrócić uwagę w kontekście premiery nowej aplikacji mobilnej, to wbudowany model konwersji mowy na tekst Whisper. Innymi słowy, połączenie z generatywną sztuczną inteligencją przestało być ograniczone do fizycznego komputera, a rozszerzenie zakresu danych z tekstu na dźwięk otwiera drogę do włączenia w przyszłości rozpoznawania danych wizualnych, takich jak zdjęcia lub filmy. W efekcie, generatywna sztuczna inteligencja, za pośrednictwem istniejących urządzeń mobilnych i urządzeń noszalnych, będzie mogła uczestniczyć w interakcjach z nami w dowolnym miejscu i czasie, stając się integralną częścią naszego codziennego życia.
W związku z tym, zamiast koncentrować się na dotychczasowych obawach i dyskusjach dotyczących adekwatności odpowiedzi generatywnej sztucznej inteligencji oraz jej potencjalnego zagrożenia jako istoty przeciwstawnej człowiekowi, powinniśmy skupić się na tym, jak współistnieć z tymi nowymi partnerami. Szczególnie w kontekście pracy, gdzie instytucje publiczne już rozpowszechniają instrukcje obsługi ChatGPT dla swoich pracowników, a niektóre działy w firmach otrzymują niejasne polecenia dotyczące wdrożenia sztucznej inteligencji do swoich procesów.
Jednakże, należy pamiętać, że reakcje tych instytucji i firm opierają się na zasadzie 3-nóżkowego stołka (3-legged stool), obowiązującej w biznesie od lat 60. Dotychczas zmiany w organizacji postrzegano jako harmonię trzech elementów: ludzi (People), procesów (Processes) oraz narzędzi lub technologii (Tools or Technology). Zmiana jednego elementu wymagała dostosowania pozostałych, aby zachować równowagę stołka. Jednak czy w obecnej sytuacji, gdzie interakcje między ludźmi i narzędziami opartymi na sztucznej inteligencji generują nowe możliwości każdego dnia, rozważanie ich w oderwaniu od siebie jest racjonalne?
Nową perspektywę w tym zakresie oferuje „teoria aktora-sieci” (Actor-Network Theory – ANT). ANT to teoria opracowana na początku lat 80. XX wieku przez Bruno Latoura i innych, opisująca podejście do badania systemów społecznych i technicznych. Mamy tendencję do postrzegania jedynie ludzi jako podmiotów posiadających zdolność do działania, a obiekty, takie jak rzeczy, jako bierne narzędzia służące do osiągania celów. Jednak z perspektywy tej teorii, każdy element oddziałujący na inne może być uznany za aktora. Oznacza to, że przynajmniej na początku, „rzeczy” traktowane są na równi z ludźmi.
Stosując ANT do przyszłego środowiska pracy z generatywną sztuczną inteligencją, organizację można postrzegać jako „sieć złożoną z ludzkich i nieludzkich aktorów”. Ludzkimi aktorami są pracownicy współpracujący ze sobą w celu osiągnięcia celów organizacji, a bez nieludzkich aktorów, takich jak biura, komputery czy ekspresy do kawy, nic z tego nie byłoby możliwe. Każdy, kto korzystał z ChatGPT, zdaje sobie sprawę z tej wzajemnej zależności, ucząc się poprzez rozmowę z AI oraz obserwując generowane przez nią pomysły. Badanie MIT przeprowadzone w marcu na grupie 444 pracowników biurowych, dotyczące doświadczeń współpracy z ChatGPT, wykazało, że narzędzie to skraca czas poświęcany na burzę mózgów na początku pracy, przyspiesza tworzenie szkiców, a w fazie końcowego redagowania pozwala skupić się na szczegółach, co w efekcie znacznie zwiększa wydajność pracy.
Przyszłość będzie wymagała od liderów zespołów i organizacji bardziej eksperymentalnego podejścia i postawy.
W odpowiedzi na te wyzwania należy rozważyć skrócenie okresu weryfikacji procesów roboczych. Sztuczna inteligencja już teraz zmienia sposób pracy w takich dziedzinach jak marketing, public relations czy tłumaczenia, jednak organizacje nadal skupiają się na indywidualnym wykorzystaniu AI przez pracowników. Należy spojrzeć na to z szerszej perspektywy, traktując to jako zmianę w całym dziale, i rozważyć restrukturyzację całego procesu, co pozwoli na optymalizację zarządzania, integracji i analizy wyników, prowadząc do lepszej wydajności pracy.
Ponadto, należy uznać i zaakceptować fakt, że podmiotem pracy z wykorzystaniem generatywnej sztucznej inteligencji jest połączenie dwóch podmiotów, które rozwijają się wspólnie – hybryda. Ułatwi to podejmowanie decyzji dotyczących wykorzystania funkcji ChatGPT, które będą stale ulepszane, a także zapewni szybszą reakcję na regulacje i kontrole ze strony OpenAI, rządu lub innych instytucji zajmujących się sztuczną inteligencją.
Trudno przewidzieć, w jakim kierunku rozwinie się rewolucja generatywnej sztucznej inteligencji. Jednak firmy i zespoły, które przyjmą perspektywę dynamicznej sieci i hybrydowych aktorów, będą miały większe szanse na utrzymanie korzystnej pozycji w tym ciągłym procesie zmian.
*Ten artykuł jest oryginalną wersją publikacji z 22 maja 2023 r. w kolumnie opublikowanej w Elektronicznym Dzienniku.
Bibliografia
Teoria aktora-sieci
Komentarze0