Założenie: Aby dowiedzieć się więcej o ludziach,

• Zmierz się z sytuacją, w której jesteś wściekły
• Podróży razem
• Doświadcz sytuacji związanych z pieniędzmi
• Mieszkać razem

Sytuacja: Pewnego dnia moja mama powiedziała, że ​​chciałaby prowadzić biznes franczyzowy z kurczakiem.

Było to nagłe. Słyszałem, że nawet trzydziestolatkowie nie są w stanie prowadzić biznesu z kurczakiem samodzielnie ze względu na fizyczne obciążenie, a ona, mając ponad 70 lat, chciała spróbować. Jeszcze bardziej zaskakujące było to, że poprosiła o zastosowanie mojego numeru NIP do prowadzenia tego biznesu i o zabezpieczenie początkowego kapitału za pomocą pożyczki związanej z kontem firmowym mojej firmy.

Ponadto poprosiła mnie, swojego syna, o pomoc w wdrożeniu i stabilizacji całych operacji biznesowych online związanych z aplikacjami dostawczymi, ponieważ moja mama nie jest zaznajomiona z działaniem urządzeń cyfrowych. Poprosiła mnie również o pomoc w obsłudze sprzętu do smażenia kurczaka, co wymagałoby od niej wysiłku fizycznego, argumentując, że jest to sposób na zminimalizowanie kosztów początkowych. Nie mogłem nic powiedzieć w odpowiedzi na jej prośbę, która wydawała się być dość odważna, a właściwie nierozsądna.

Stan rzeczy: Czy to właśnie tak czuje się kierownik, którego wezwano do głównej firmy, która jest zarządzana przez ucznia szkoły podstawowej?

Przede wszystkim mam pracę. Co więcej, prośba mojej mamy o pomoc jako członek rodziny od samego początku była dla niej i dla mnie nieracjonalną prośbą o inną specjalistyczną wiedzę, która wymagałaby od nas poświęcenia większości czasu. Co więcej, w jej słowach zauważyłem zbyt wiele kryteriów związanych z biznesem, które znacznie odbiegały od mojej perspektywy, jako kogoś, kto prowadził kilka firm. To sprawiło, że tym bardziej nie mogłem nic powiedzieć.

Biznes to zawsze prywatny projekt szefa.

Bez względu na cel, przedmiot i formę, w którym odbywa się biznes, na jego początku i końcu zawsze znajduje się prywatna sfera znaczenia i celów jego założyciela. Jednak moja mama wspomniała tylko o oczekiwanych przychodach, nie mówiąc o swoich intencjach i celach tego prywatnego biznesu. Nie usłyszałem od niej, dlaczego ten przedmiot jest dobrym wyborem dla niej jako szefa, ani jak może ona zaoferować wartość, która będzie odróżniała ją od innych graczy na tym obszarze.

Biznes to maraton.

Moja mama podkreśliła to, co powiedziała firma franczyzowa - że ​​po trzech miesiącach będzie można osiągnąć przychód 40 milionów wonów. Ale co, jeśli nie osiągniemy tego celu po trzech miesiącach? Jeśli po kilku tygodniach od inwestycji mama uzna, że ​​nie jest w stanie udźwignąć biznesu, który nawet dla trzydziestoletnich rodzeństwa czy małżeństw wymaga codziennego prowadzenia od 11 rano do 4 nad ranem, a jest fizycznie bardzo wymagający i trudny do utrzymania przez rok? Jeśli jej poprzednie doświadczenie w prowadzeniu biznesu detalicznego, w którym wykorzystywała ubrania, okulary itp. do generowania przychodów wśród osób przechodzących przez konkretne centrum handlowe, nie będzie pomocne w prowadzeniu tego nowego typu biznesu, w którym wszystko - od promocji i sprzedaży, po płatności i zarządzanie klientami - musi być obsługiwane online?

Jedynym zadaniem szefa jest stawienie czoła i odpowiedzialność.

Pracownicy mogą znaleźć szefa, kiedy utkną lub popełnią błąd podczas pracy, a w najgorszym przypadku uciec. Z drugiej strony, ponieważ szef inwestuje i bezpośrednio zarządza firmą, musi być na miejscu w każdej sytuacji. Dlatego szef musi dążyć do stania się osobą, która dominuje we wszystkich zadaniach związanych z jego branżą. Jest to jedyna osoba, która staje na czele i rozwiązuje nieprzewidziane problemy. Jednak moja mama zaplanowała, aby zarówno rejestracja biznesowa, jak i finansowanie były prowadzone w imieniu innej osoby. Lepiej byłoby, gdybym ja zapewnił wszystkie środki początkowe i obserwował, niż rozpoczynając od decyzji o przekazaniu wszystkich formalnych obowiązków związanych z nowym biznesem komuś innemu, a nie sobie, tak naprawdę oświadcza, że ​​chce pełnić rolę wysokiego rangą pracownika, który oczekuje wyników, ale nie ponosi odpowiedzialności.

Sugestia: Wydaje się, że potrzebuje procesu, który pozwoli jej stać się pewną siebie w roli przyszłego przedsiębiorcy.

Zanim mama podzieliła się ze mną swoją decyzją, przez prawie pół roku osobiście odwiedzała różne małe i średnie firmy w regionie, sprawdzała powierzchnię i wystrój, a także prosiła szefów o konkretne i realne rady dotyczące obszaru biznesowego, konkurencyjności marki, kapitału biznesowego i tak dalej. Często wspominała, że ​​podróżowanie autobusem do celu było dla niej wyczerpujące, więc od czasu do czasu woziłem ją samochodem i słuchałem jej historii. Myślałem, że te wspomnienia z czasem staną się czymś miłym, więc z radością się tym zajmowałem. Widząc, jak mama stopniowo odchodzi od swojej abstrakcyjnej wizji prowadzenia biznesu i zaczyna budować konkretny plan działania, czułem się z tego powodu dumny i zadowolony. Jednak ostatecznie wybór mojej mamy był raczej ucieczką.

Oczywiście szanuję i kocham mamę. Rozumiem też jej lęk. Dla mamy, która ma problem nawet ze ściągnięciem aplikacji Uber Eats na telefon z Androidem, propozycja firmy franczyzowej, która obiecuje wysokie przychody w krótkim czasie w zamian za niewielki koszt wynajmu przestrzeni do gotowania i korzystania z platformy online, była z pewnością kusząca, ale i przerażająca. Jednak ta gra o ciągłe zmaganie się z oczekiwaniami i lękiem to codzienność każdego szefa. Według mnie mama podczas wcześniejszego etapu przeprowadzania badań wstępnych już w pewnym stopniu udowodniła sobie, że jest w stanie działać. Jednak wydaje mi się, że jej oczekiwania i odpowiedzialność, a także jej ukryty lęk przed brakiem wiedzy specjalistycznej, paraliżowały jej umysł i ciało.

Myśli, których nie mogłem przekazać

Właśnie dzięki tej sytuacji zobaczyłem, jak przez całe życie zachowywał się mój ojciec w stosunku do mojej mamy. Wydaje mi się, że plan mojej mamy wynikał z jej związku z moim ojcem, który przez cały czas rozwiązywał wiele spraw bez słowa. Jednak nawet taki ojciec nie może przejąć roli szefa, więc mama potrzebuje małego, ale wyraźnego kroku, który pomoże jej uwierzyć w siebie. Co by było, gdyby spróbowała skontaktować się z szefami sklepów każdej marki, które odwiedziła, i poprosiła o możliwość nauczenia się pracy przez tydzień bezpłatnie? Można przypuszczać, że praca z młodszymi pracownikami lub szefami może być trudna do zaakceptowania. Jednak jeśli mama ma jasny cel i takie silne pragnienie, ten mały krok, który pozwoli jej pozbyć się lęku przyszłego przedsiębiorcy, który sam w sobie wydaje się być niewielki, może być ostatecznie najlepszym wyborem dla niej.

Co o tym sądzisz?