Założenie: Odpowiedź na odmowę w rzeczywistości, musisz spróbować.

" Jeśli potrafisz odmawiać bez poczucia winy,
możesz stworzyć swoje własne życie.
" Andrew Matthews

Sytuacja: Obecnie jestem na spotkaniu, poczekaj 30 minut.

Otrzymałem wiadomość 20 minut przed spotkaniem, informując o przybyciu na spotkanie. Byłem na spotkaniu na innym piętrze tej samej kawiarni, więc zostałem na swoim miejscu, bojąc się, że gdybym został zauważony, mógłbym przeszkadzać. Ale po kilku minutach od wysłania odpowiedzi "Dobrze, daj znać, kiedy skończysz", otrzymałem wiadomość, że spotkanie się skończyło.

Spotkanie zorganizowałem ja sam, aby dowiedzieć się o codziennych doświadczeniach mojego przyjaciela, który zajmował się tematem badań od kilku lat. Po chwili sprawdziłem wiadomość i poszedłem na górę, żeby zacząć rozmowę.

Od tego czasu ciągle otrzymywałem niejasne odpowiedzi. W zależności od reakcji zadawałem pytania z całych sił, a rozmowę zakończyłem, dostosowując się do stosunkowo pasywnej reakcji. Podziękowałem mu za poświęcenie czasu i wróciłem do domu, ale później w trakcie wymiany wiadomości mój przyjaciel powiedział, że rozmowa tego dnia była dla niego niewygodna.

Dopiero wtedy zacząłem rozumieć wszystkie niezręczne momenty tego dnia.

Zjawisko: Uprzejmość nie zawsze jest uprzejmością.

Odmowa to w rzeczywistości rodzaj supermocy. Kiedy stawiamy czoła sytuacjom i procesom, które nas otaczają, i musimy się ruszyć, musimy odpocząć, odmowa daje nam szansę na podarowanie sobie wyboru, choćby niewielkiego.

Zacznij od dbania o swoje uczucia

Gdyby mój przyjaciel wyraził swoje stanowisko przed potwierdzeniem spotkania, nie musiałby cierpieć z powodu dyskomfortu do momentu spotkania. Nie musiałby też walczyć z próbą dostosowania swoich odpowiedzi do moich celów i zamierzeń, które zostały udostępnione w dokumentach, podczas osobistej rozmowy. Słyszałem, że mój przyjaciel jest już zajęty realizowaniem własnego biznesu, pracą w firmie, różnymi spotkaniami i ćwiczeniami. Jeśli podczas tego całego zamieszania godzinna rozmowa była dla niego aż tak uciążliwa, zdecydowanie odmowa byłaby najlepszym rozwiązaniem dla niego, pomimo krótkiego dyskomfortu.

Odmowa jako wyraz troski o drugą osobę

Najpierw musiałem pokonać dość duży dystans, aby dotrzeć na spotkanie. Kilka lat temu zaprosił mnie na domową imprezę, ponieważ byłem mu obcy i prowadził badania na temat zwyczajów picia alkoholu, więc zdecydowałem się odwołać inne spotkanie i pójść na to spotkanie. Właśnie dlatego wyjechałem z biura wcześniej i dojechałem wcześniej do miejsca spotkania, aby dopracować kontekst pytania. Ale ostatecznie dyskomfort rozmowy był tak duży, że jako badacz nie mogłem zgromadzić zbyt wielu informacji.

Innymi słowy, decyzja o odmowie, którą przyjaciel uznał za wyraz uprzejmości, stała się dla nas obojga spustowym mechanizmem niewygodnego i nieskutecznego czasu.

Myśl: Co by było, gdybym bardziej skupił się na swojej aktywnej roli w tej trudnej rozmowie?

Douglas Stone, autor książki "Difficult Conversations" i nauczyciel strategii negocjacyjnych na Harvard Law School, wskazuje na kilka ślepych punktów, które napotykamy podczas trudnych rozmów.

A. Różne postrzeganie tej samej rzeczywistości

Zwykle uważamy, że sami mamy rację. Oznacza to, że druga osoba również tak myśli, wchodząc w rozmowę. Ponieważ nie uważamy siebie za problem, uważamy nasze słowa za uzasadnione, a druga osoba uważa, że ​​jej stanowisko i zdanie są rozsądne, a w rzeczywistości tak wygląda przeprowadzona rozmowa.

B. Założenia dotyczące intencji, które nie zostały zweryfikowane

Często podczas podejmowania próby trudnej rozmowy zakładamy, że znamy intencje drugiej osoby. Intencja, która nie została zweryfikowana, istnieje tylko w umyśle drugiej osoby, dlatego dopóki nie wyrażamy jasno swojej intencji, może ona stać się nasionem nieporozumień w rozmowie.

C. Wyrażanie emocji, które ukrywają emocje

Czasami jesteśmy zbyt zaangażowani w rozmowę, co utrudnia nam skuteczne porozumiewanie się. Szczególnie w przypadku silnego gniewu możemy nie być w stanie prawidłowo wyrazić swoich emocji lub słuchać drugiej osoby. Jednak szczere wyrażanie emocji jest kluczem do rozwiązania problemu. Dlatego niewyrażone emocje mogą dodatkowo pogorszyć sytuację.

D. Skupienie się na oskarżeniach

W przypadku konfliktów powszechne jest skupianie się na tym, kto jest odpowiedzialny za problem. Kto jest zły? Kto popełnił błąd? Kto powinien przeprosić? Kto ma prawo być uparty i zły? Skupianie się na oskarżeniach utrudnia identyfikację przyczyny problemu i podjęcie ważnych kroków w celu jego rozwiązania, co czyni je ostatecznie nieefektywnymi.

Biorąc pod uwagę te kwestie, oto kilka decyzji, które ja i mój przyjaciel moglibyśmy podjąć w tej sytuacji.

• Stworzenie bezpiecznej rozmowy

Możliwe, że oboje uznaliśmy, że wzięliśmy pod uwagę stanowisko drugiej osoby. Ale z pewnością mieliśmy szansę na stworzenie procesu rozmowy, który pozwoliłby nam podzielić się swoimi stanowiskami w sytuacji, w której odmowa nie nastąpiła. Co by było, gdybyśmy zapytali siebie o aktualną sytuację, aby zaakceptować cele obu stron i potwierdzić wzajemny szacunek?

• Słuchanie

"Najpierw staraj się zrozumieć, a potem staraj się być zrozumianym" - to zdanie, którego nigdy nie należy zapominać. Żałuję, że nie byłem bardziej otwarty i szczery w swojej ciekawości do mojego przyjaciela, aby zauważyć, że waha się z odpowiedzią wcześniej.

• Wykorzystanie "ja" komunikatów

W odpowiedzi na wiadomość mojego przyjaciela "Poczekaj 30 minut", odpowiedziałem "Dobrze, daj znać, kiedy skończysz". Mój przyjaciel mógł sobie wyobrazić, że "może jest zły lub mu nie wygodnie", ponieważ nie wyraziłem jasno swojego stanowiska, czekając 30 minut. Z natury nie lubię kłócić się i zadawać pytań w takich sytuacjach, ponieważ uważam, że tylko pogorszy to nasze wzajemne uczucia. Nie wyraziłem jasno swoich emocji, ponieważ w mojej podstawowej opinii czas spotkania to czas zakończenia pracy, a ponieważ druga osoba jest moim przyjacielem, myślę, że "wszystko w porządku".

Ale gdybym wyraził jasno "myśl", że rozumiem jego sytuację i mogę spokojnie poczekać, nie doprowadziłbym do dodatkowych spekulacji na temat "niewygodnej sytuacji", które już istniały u mojego przyjaciela, który już czekał na mnie z niewygodnym uczuciem.

• Pytanie o wzajemny wkład

Jest to również powód, dla którego piszę ten artykuł. Spotkanie tego dnia i późniejsze rozmowy za pośrednictwem wiadomości tekstowych były dla mnie niezwykłym doświadczeniem. Było to dla mnie ciekawe, ponieważ choć oboje staraliśmy się być dla siebie uprzejmi, doświadczyliśmy wzajemnej niewygody. Jeśli spotkam mojego przyjaciela w przyszłości, chciałbym, abyśmy oboje zastanowili się, jak się nawzajem wnieśli w tę sytuację, aby nie było to oskarżenie, a raczej wspólne doświadczenie.