İnsanların günlük yaşamlarına bu kadar yakınlaşan bu işi sevmek zorunda kalma sebebim, 'keşfetmenin' verdiği hazda yatıyor.
"Biz evde değil, odada yaşıyoruz!"
20'li yaşlardaki bir tasarımcının, 'Zaten belli olan bir şeyi neden bu kadar düşünüp duruyorsunuz?' anlamına gelen bir sözü, o zamana kadar karşılaştığım araştırma katılımcılarının bağlantısız görünen günlük endişelerini, hedefler karşısında küçülen tavırlarını, daha büyük veya daha küçük nesillerle yaşadıkları çatışmaları, ilişkilere bakış açılarını, yepyeni bir dokuyla anlamanı sağlayan bir şimşek gibiydi.
Ardından, o tek bağlam için biraz daha sohbeti sürdürmek için göz ucuyla bakıp, davet edip, eline cevizli kurabiye de tutuşturup, 'Yani, bu ne demek oluyor...' bakışlarıyla ara raporun o garipliğini kaldırdığımı fark ettiğim anlar gelir.
Aydınlanma: Sıradan bir deneyim yoluyla sezgisel olarak gerçeğin tüm resmini kavramak.
Bu insan deneyiminin evrenselliği. Birine yönelik günlük bir empati duygusundan profesyonel gelişime kadar değişimi tetikleyen, görünmeyen bağlantıyı fark ettiğinizde, bu anlayışın özünün bu olmadığını mı?
Yorumlar0