“Ofiste 12 saat geçirmek ve bunu çevrimiçi yayınlamak bir gösteriştir. Ancak günde beş saat spor salonunda geçirmek ve herkesin Instagram ve TikTok'ta bilmesini sağlamak da bir gösteriştir.”

"Ofiste 12 saat geçirmek ve bunu çevrimiçi yayınlamak bir gösteriştir. Ancak günde beş saat spor salonunda geçirmek ve herkesin Instagram ve TikTok'ta bilmesini sağlamak da bir gösteriştir."

Sosyal Teknoloji alanındaki bir şirket için Z kuşağı internet kültürünü anlamak üzere Amerika ve Nijerya'dan gençleri hedef alan etnografik bir projeye katılan bir görüşmecinin sözleri.

Çalışma durumunuzu sosyal medyada paylaşmak bir gösteriş mi...

Koronavirüs salgını ve sonrasında hızlanan gönüllü işten ayrılma olayları, maaşa bağımlı birçok kişiye ‘işin değiştiği anlam’ hakkında sorular bıraktı. Ülkemizde de YouTube'u 'ayda bir milyon kazanç' anahtar sözcüğüyle dolduran başarılı danışmanlar bolca vardı.

Ancak o zamanlara göre gerçekten önem kazanan soru

• İş yoluyla daha fazla para kazanabilir miyiz? Değil

(İş karşılığı karşılıklılık değerlendirmesi, işi anlamlı kılan yeni bir yol)

• İstediğiniz yaşam koşullarını zaman içinde yaratabilir misiniz? diye düşünmeye başladık.

(İşten özgürlük değil, yaşam koşullarını yaratma özgürlüğü, kendi hayatınızı tanımlamanın yeni bir yolu)

Bu da, işten özgürlük ölçütünde bir değişiklik,Yaşamda merkezi bir rol oynayan işin ağırlığının, belki de iş-yaşam dengesini artık savunmamıza gerek kalmayacak kadar azalmasının bir nedeniolduğu anlaşıldı.

Bu Anti-iş teorisiyle ilgili olarak etnografların yürüttüğü yukarıdaki projenin öncülü şöyleydi:

• Neden her işin özünde anlamlı olduğunu varsaymalıyız?
• 'Çalışma toplumu' olarak sosyal teorisyenlerin adlandırdığı geniş kapsamlı fikir ve kurumlara kök saldığı için.
• Filozof Andre Gorz, 1980, neredeyse hiç çalışmayan ya da hiç çalışmayan birinin topluluk enerjisinin çıkarlarına aykırı hareket etmesi nedeniyle topluluk üyesi olmaya hak kazanmadığını belirtti.

Ardından saha araştırmalarıyla belirlenen trend değişimleri şöyle:

• Birçok genç, aile, hükümet gibi geleneksel kurumlara şüpheyle yaklaşmaya başladı.
• Kendilerini Soro Soke nesli (özgürce konuşan nesil) olarak tanımlarlar.
• Ebeveyn kuşağı için özgürce konuşmak saygısızlık belirtisiydi, ancak teknoloji bunu mümkün kılıyor.
• 'İyi yaşam'a yaklaşmanın temel ölçütü olarak 'beslenme', 'sağlık' öne çıktı ve genellikle daha az çalışmak veya hiç çalışmayarak iyi yemek yemek ve iyi görünmek de dahildi.

İyi yaşam nedir sorusuna doğru bir ağırlık kayması.

Elbette bu araştırma sonuçları ABD ve Nijerya'daki bazı gençlerle sınırlı olabilir. Ancak bir yandan, medya içeriklerinde, YouTube gibi medya platformlarında sıklıkla gördüğümüz MZ çalışanlarının profilleriyle de örtüştüğü için paylaşıyorum.

Belki de bu içerik, yarınki İşçi Bayramı öncesinde kendimize ve birlikte çalıştığımız arkadaşlara sorular sormak için iyi bir temeldir.

“Şu anda iyi mi yaşıyoruz?”

Kaynak:
Yapılmaması Gereken İşler: Anti-İş Teorisi ve Karşılıklı Yardımın Dayanıklılığı⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠