“Ofiste 12 saat geçirmek ve bunu çevrimiçi olarak paylaşmak bir gösteriştir. Ancak günde beş saat spor salonunda geçirmek ve Instagram ve TikTok'taki herkese bunu bildirmek de bir gösteriştir.”
"Ofiste 12 saat geçirmek ve bunu çevrimiçi olarak paylaşmak bir gösteriştir. Ancak günde 5 saat spor salonunda egzersiz yapmak ve Instagram ve TikTok'taki herkese bunu bildirmek de bir gösteriştir."
Sosyal Teknoloji alanındaki bir şirket için Z kuşağı internet kültürünü anlayan Amerikalı ve Nijeryalı gençleri hedef alan bir etnografya projesine katılan bir görüşmecinin sözüdür.
Çalışma halini sosyal medyada paylaşmak bir gösterişmiş...
Koronavirüs pandemisi ve sonrasında hızlanan gönüllü işten ayrılma olayı, sadece maaşa bağımlı olan birçok kişiye ‘işin değişen anlamı’ hakkında sorular bıraktı. Ülkemizde de ‘ayda on milyon kazanmak’ başlığıyla YouTube'u dolduran bazı başarılı mentorlar da vardı.
Ancak o zamana göre bizim için gerçekten önemli hale gelen soru
- İş aracılığıyla daha çok kazanabilir miyiz? Değil de
(İşe olan bağlılığı destekleyen karşılıklılık yeniden değerlendirmesi, işi anlamlı kılan yeni bir yol)
- İstediğimiz yaşam koşullarını zaman içinde oluşturabilir miyiz? Şeklinde değiştiğini düşündük.
(İşten özgürlük değil, yaşam koşullarını yaratma özgürlüğü, kendi hayatını tanımlamanın yeni bir yolu)
Bu, işten özgürlük kriterindeki bir değişiklik, hayatta merkezi bir rol oynayan işin ağırlığının, artık iş-yaşam dengesini savunmaya gerek kalmayacak kadar azaltıldığı bir dönüm noktasıgibi görünüyordu.
Anti-work teorisiyle ilgili olarak etnografların yürüttüğü bu projenin öncülük ilkesi aşağıdaki gibidir.
- Neden tüm işlerin özünde anlamlı olduğunu varsaymalıyız?
- Çünkü 'çalışan toplum' olarak sosyal teorisyenlerin adlandırdığı geniş bir düşünce ve kurum ağacına dayanmaktadır.
- Filozof André Gorz, 1980, neredeyse hiç veya hiç çalışmayan bir kişinin, toplumun genel gücünün çıkarlarına aykırı davranışlarda bulunduğu ve bu nedenle topluluk üyesi olma hakkına sahip olmadığı.
Daha sonra saha araştırmasıyla doğrulanan değişim eğilimleri şöyleydi.
- Birçok genç, aile, devlet gibi geleneksel kurumlara şüpheyle bakmaya başladı.
- Kendilerini Soro Soke nesli (açık sözlü nesil) olarak tanımlıyorlar.
- Ebeveyn kuşağına karşı açık sözlü olmak saygısızlık işaretiydi, ancak teknoloji bunu mümkün kılıyor.
- ‘İyi yaşam’a erişim için temel kriterler arasında ‘beslenme’, ‘sağlık’ öne çıkıyor ve az çalışarak veya hiç çalışmayarak iyi beslenmenin ve iyi görünmenin yer aldığı durumlar çoğunluktaydı.
İyi yaşam nedir sorusuna ağırlık kayması.
Elbette bu araştırma sonuçları, Amerika Birleşik Devletleri ve Nijerya'daki bazı gençlerle sınırlı olabilir. Ancak bir yandan da medyada, YouTube gibi medya içeriklerinde sıklıkla gördüğümüz MZ çalışanlarının profiline oldukça benziyor, bu nedenle paylaşmak istedik.
Belki de bu içerik, yarınki İşçi Bayramı öncesinde kendinize ve birlikte çalıştığınız meslektaşlarınıza sorular sormak için oldukça iyi bir temel oluşturabilir.
“Şu an iyi mi yaşıyoruz?”
Yorumlar0