Araştırma için başlangıç ​​noktası hakkında

Son zamanlarda LinkedIn beslemelerinde 'Koronavirüs sonrası tahminler'le ilgili yazılarla dolu.

Ve şimdi bu değişiklikleri doğrulayan görüşlere karşı çıkan ve öfkeyi ifade eden yazılar da ortaya çıkıyor.

Orijinal yazı: https://www.marketingweek.com/everything-change-forever-after-coronavirus/

Karmaşanın ortasında olan bir işletme sahibi olarak, ben de mevcut durumun bağlamını anlamak ve bunu temel alarak geleceğe hazırlanmak istiyorum. Çok fazla. Ancak bunu yapmak için insanların günlük yaşamları gözlem için referans noktası olurken ani bir değişim geçirdiği için, net bir konu kapsamı belirlemek ve davranış kalıplarını çıkarmak çok zor görünüyor. Şu anda neredeyse bir savaş yaşanıyor.

Yine de ara sıra sorulan bir soru.

"İleride ne olacak?"

Bu soruyu yanıtlamak için henüz erken ve bilgi yetersizliği net olduğu için, en azından bu yazıyı okuyanların her birinin kendi durumlarına ilişkin bir fikir edinmesini sağlamak için, şu üç soruyu da sunmak istiyorum.

Organize edilmiş bir eylem planı değil, yönlendirmelerin doğrulanması için bir başlangıç ​​noktası. Bunun için doğru sorular. Aynı endişeyi taşıyan kişiler varsa, her birinin iş yerinde temel müşterilerine doğrudan sorup sohbet etmesi için bir referans noktası olarak ifade etmek uygun olabilir.

A. Artık yapamadığımız davranışlar neler?

Sosyal psikolojide 'ihlal deneyi' olarak bilinen şey, zaten alışılmış bir durumu, kasıtlı olarak meydana getirilen zorlayıcı ve rahatsız edici bir nokta oluşturarak, o deneyimin özünü anlamak için bir fırsat yaratır.

Koronavirüsün zorla getirdiği günlük değişimler gibi (çift çalışan ailelerin çocuklarını kreşe gönderememeleri, mağazalara gidip ürünleri elleriyle dokunarak alışveriş yapmaktan mahrum kalan müşteriler gibi), mevcut alışılmış davranış kalıplarının anlamını anlamak için bir fırsat sunar. Ayrıca, bunun yerine yapmaya zorlandığımız davranış değişiklikleri, yeni alışkanlıkların oluşması ve şirketlerin gizli fırsatları keşfetmesi açısından da yeni bir başlangıç noktası oluşturabilir.

B. Müşteriler yeni olarak neye dikkat etmeye başladı?

Bir çöpçü, insanların sokaklara attığı maske sayısının çok fazla olduğunu televizyon haberlerinde dile getiriyor. Onlar da birer ailenin parçası oldukları için, kimin vücut sıvısıyla temas etmiş olabileceği belli olmayan bir maskeyi elleriyle toplamanın rahatsız edici olduğunu kabul ediyor. Bu olay, Koronavirüsün 'eve götürme' ve 'dışarıdan gelen bir şeye karşı endişe' gibi belirgin şekilde ortaya çıkardığı konularla bağlantılı olduğunu gösteriyor.

Bu durum, örneğin şirketlerin kendi ürünlerinin üretim yerleri, üretim sürecindeki hijyen koşulları ve lojistik süreçlerle ilgili müşterilerin ilgisinin ve denetiminin daha öncekinden daha yüksek olabileceğini tahmin etmeleri ve buna hazırlanmaları gerektiği anlamına gelebilir.

C. Yeni çevrimiçi deneyim sınırları nerede?

Çevrimiçi eğitime geçilmesinin ardından, öğretmenlere yönelik kontrolsüz eleştiriler, ani kullanıcı sayısındaki artış nedeniyle sunucu çökmeleriyle ilgili haberler ardı ardına geliyor. Bu Koronavirüs salgını, kamu kurumları ve şirketlerin mevcut durumun tam olarak ne kadar çevrimiçi bir dönüşüm gerektiğini, yatırımların hangi kriterlere göre yapılması gerektiğini ve anonimlik içeren çevrimiçi ortamda birbirimize nasıl yaklaşmamız gerektiğine dair etik açıdan yeni bir ölçüt getirmiş gibi görünüyor. Bu durum, tıp camiasında 10 yılı aşkın süredir tartışılan çevrimiçi muayene gibi konular için bir sonraki adım için geçerli olabilir.

Ayrıca, insanların sıkıcı ev karantinaları sırasında Instagram canlı yayınlarını kullanmaya başlamaları ve doğum günlerini birlikte çevrimiçi kutlamaları, mevcut iletişim sınırları ve anlamına ilişkin duvarları kendileri yıkma fırsatı yarattı. İleride bu deneyim dalı ne kadar, nasıl daha da ilerleyecek, oldukça merak uyandırıcı.

Özetle, yeni olarak araştırmamız ve anlamamız gereken insanların yaşam kapsamı çok geniş. En azından ben tek başıma, şu anki durumla ve insanların günlük yaşamlarında yaşayacağı aniden hızlanan ama yavaşça ilerleyecek olan değişimlerle baş edemiyorum. Özellikle bir şirketin endişe duyduğu konuları esas alarak bir proje ortaya çıkana kadar, mevcut bu karışıklığı anlamak zor görünüyor.

Dahası, insanlar ülkemizde Koronavirüsle birlikte bir yaşam tarzına başlamış gibi görünüyor. Şimdilik, ortaya çıkan tahminlere sakince dikkat çekmek yerine, 'gözümüzün önündeki müşterilere' son dönemdeki günlük yaşamlarını sormak ve ilişkilerimizi güçlendirme fırsatları yaratmaya odaklanmak en iyi yol gibi görünüyor.