İnsanları röportaj etmek benim işim.

Şirketlerden veya kurumlardan aldığım talep üzerine araştırılacak konuları belirler, ilgili insanların günlük yaşamını birkaç hafta boyunca araştırırım. Araştırdığım içerikleri rapor formatında hazırlayarak teslim eder veya atölye çalışması şeklinde paylaşarak 'müşteri' olarak adlandırılan insanların 'gerçek dünyasını' anlamalarına yardımcı olurum. Çoğunlukla, milyarlarca dolar harcanan yıllık pazarlama kampanyalarından önce uygulanır veya zaten yıllardır büyük harcamalar yapılmış olmasına rağmen zarar eden veya etkili olmayan çeşitli durumlarda gereklidir.

Bu şekilde insanlarla doğrudan görüşmek temel özelliklerimden biri haline geldiğinden, günümüzde tüm dünyayı durduran koronavirüs gibi bir durumda, projelerin yavaşladığını veya daha sonra devam edilmesi gerektiğini görüyoruz. Bu nedenle, bu fırsatta, 2017'nin başından beri yaşadığım, çoğunlukla anlamsız ve karşılaştığım çeşitli başarısızlıklardan ve zaman zaman küçük başarıları deneyimlediğim, oldukça kişisel bir büyüme hikayesini paylaşmak istiyorum.

İtiraf etmeliyim ki, bu zamana kadar bu tür hikayeleri paylaşmaktan korkuyordum. Deneyim eksikliği olan kendimi açıkça tanımlanan bir yönelim ile biliyordum ve mevcut sektördeki görüşleri çeşitli şekillerde deneyimleyerek çekindim. Ancak, daha ileriye gitmek için, bir zamanlar tek başıma üzüldüğüm ve herhangi bir yerde büyük bir hikaye anlatmadığım, içimdeki hikayeleri anlatmak istedim.

Her zaman olduğu gibi, bu girişimin nereye kadar gideceğini bilmiyorum. Yine de, bir şans veriyorum.