เมืองไม่ใช่แอป (App) -2

ต่อจากตอนที่ 1...

https://ryan-reason.durumis.com/ko/city-is-not-an-app-qvmaafqt

แล้วทางเลือกอื่นๆ ล่ะ?

อุตสาหกรรมพลาดโอกาสที่จะลดทอนความกังวลและความรับผิดชอบเกี่ยวกับความปลอดภัย ประสิทธิภาพการทำงาน และการเชื่อมโยงทางสังคมที่ชาวเมืองต้องเผชิญเมื่อเดินทางในเมือง นั่นคือความท้าทายที่พวกเขาไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตนเอง เป้าหมายสุดท้ายคือการทำให้ทั้งเมืองและชาวเมืองต่างพึงพอใจ

เพื่อดึงดูดความสนใจจากทุกฝ่าย ไม่ใช่เพียงแค่ต้องการแบรนด์หรือซอฟต์แวร์ที่ดีกว่าเท่านั้น แต่จำเป็นต้องเข้าใจช่องว่างระหว่างวิธีการเดินทางที่มีอยู่และพิจารณาถึงวิธีการเติมเต็มช่องว่างเหล่านั้นให้ตรงกับความต้องการของเมือง

ในเรื่องนี้ เราขอเสนอแนวทาง 2 ประการ เพื่อให้คุณได้ลองพัฒนาต่อยอดดู

A. การเคลื่อนย้ายของมนุษย์ (Human mobility): การเดินทางจะพาผู้คนไปยังสถานที่ที่พวกเขาต้องการใช้เวลา การศึกษาและทำความเข้าใจตัวอย่างการเดินทางเหล่านี้ว่าเกิดขึ้นในรูปแบบและวัตถุประสงค์อย่างไร โดยอ้างอิงจากเมืองที่อุตสาหกรรมตั้งใจจะเข้าไปดำเนินการ อาจเป็นประโยชน์

• ทำไมผู้คนถึงเดินทางในเมือง?
• ผู้คนเดินทางในเมืองอย่างไร?
• ผู้คนเดินทางไปที่ใดในเมือง?

วัฒนธรรมการเคลื่อนย้ายของมนุษย์นี่เองที่จะเป็น real software ที่ช่วยให้เราเข้าใจความหมายของการเคลื่อนย้ายของชาวเมืองได้

B. เทคโนโลยี (Technology): การเปลี่ยนแปลงฟังก์ชันภายในแอปพลิเคชันให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของกฎระเบียบนั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ แต่การยืนยันความสัมพันธ์ที่ชาวเมืองต้องการให้การเดินทางที่ง่ายและน่าสนใจนี้เติมเต็มก่อน จะช่วยให้เราสามารถนำเสนอการปรับปรุงฟังก์ชันที่สังคมยอมรับได้

• อะไรคือ ‘ความสัมพันธ์ที่น่าไว้วางใจ’ ระหว่างสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้ากับผู้ใช้?

สามารถใช้แนวคิด ‘เครือข่ายผู้กระทำ’ (Actor-Network Theory) ซึ่งมองว่าสิ่งของก็มีผลกระทบต่อมนุษย์และได้รับผลกระทบจากมนุษย์เช่นกัน มาเป็นพื้นฐานในการพัฒนาเป็นปรากฏการณ์ทางมนุษย์ได้

ความพยายามเหล่านี้จะเป็นหัวใจสำคัญในการคัดเลือกบริษัทต่างๆ โดยรัฐบาลในอนาคต และจะไม่ใช่เพียงแค่กิจกรรม CSR แต่จะเป็นรากฐานของกลยุทธ์การอยู่รอดในอุตสาหกรรมที่ดุเดือด

Ryan Son เป็นหุ้นส่วนที่ Reason of creativity บริษัทที่ปรึกษาที่ใช้หลักวิทยาศาสตร์ทางสังคม