![translation](https://cdn.durumis.com/common/trans.png)
นี่คือโพสต์ที่แปลด้วย AI
เมืองไม่ใช่แอป (App) -2
- ภาษาที่เขียน: ภาษาเกาหลี
- •
-
ประเทศอ้างอิง: ทุกประเทศ
- •
- เทคโนโลยีสารสนเทศ
เลือกภาษา
สรุปโดย AI ของ durumis
- เน้นย้ำถึงความสนใจและความรับผิดชอบของอุตสาหกรรมต่อการเคลื่อนที่ของชาวเมือง และเรียกร้องให้บรรเทาความท้าทายด้านความปลอดภัย ประสิทธิผล และการเชื่อมต่อทางสังคม
- อุตสาหกรรมไม่สามารถพึ่งพาเพียงแบรนด์หรือซอฟต์แวร์ที่ดีกว่าได้ แต่ต้องเข้าใจวัฒนธรรมการเคลื่อนที่ของชาวเมืองและพิจารณาแนวทางที่จะตอบสนองความต้องการของเมือง
- เพื่อจุดประสงค์นี้ ได้เสนอแนวทางสองประการคือ “Human mobility” และ “Technology” โดยเน้นย้ำถึงความเข้าใจเชิงลึกเกี่ยวกับการเคลื่อนที่ของชาวเมืองและการปรับปรุงการทำงานผ่านการพัฒนาเทคโนโลยี
ต่อจากตอนที่ 1...
แล้วทางเลือกคืออะไร?
อุตสาหกรรมนี้มักมองข้ามโอกาสในการบรรเทาความกังวล ความปลอดภัย ประสิทธิผล การเชื่อมต่อทางสังคมที่คนเมืองต้องเผชิญเมื่อเดินทางในเมือง หรือความท้าทายที่พวกเขาไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตัวเอง ในที่สุดเป้าหมายก็คือการโน้มน้าวให้ทั้งเมืองและคนเมืองเห็นพ้องต้องกัน
เพื่อดึงดูดทั้งสองฝ่าย ไม่จำเป็นต้องมีเพียงแค่แบรนด์หรือซอฟต์แวร์ที่ดีกว่า แต่ต้องพิจารณาถึงวิธีการในการปิดช่องว่างที่มีอยู่ระหว่างวิธีการเดินทาง ที่มีอยู่เดิม และปรับให้เข้ากับความต้องการของเมือง
ในเรื่องนี้ เราขอเสนอสองทิศทางเพื่อให้คุณได้พิจารณา
A. Human mobility: การเดินทางช่วยให้ผู้คนไปยังสถานที่ที่พวกเขาต้องการใช้เวลา การศึกษาวิเคราะห์ว่ากรณีการเดินทางเหล่านี้เกิดขึ้นในรูปแบบใด และด้วยวัตถุประสงค์ใด โดยใช้เมืองที่อุตสาหกรรมต้องการจะเข้าไปเป็นเกณฑ์ อาจเป็นประโยชน์
- ทำไมผู้คนถึงเดินทางในเมือง?
- ผู้คนเดินทางในเมืองอย่างไร?
- ผู้คนเดินทางไปไหน?
วัฒนธรรม Human mobility นี้จะเป็นซอฟต์แวร์ที่แท้จริงที่ช่วยให้เราเข้าใจความหมายของการเดินทางของคนเมือง
B. Technology: การเปลี่ยนแปลงของฟังก์ชันภายในแอปพลิเคชันที่สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของกฎระเบียบอาจดูเป็นการเคลื่อนไหวแบบพาสซีฟ แต่การ ยืนยันความสัมพันธ์ที่คนเมืองต้องการให้การเดินทางที่ง่ายและน่าสนใจนี้เติมเต็มก่อน อาจนำเสนอการปรับปรุงเชิงฟังก์ชันที่สังคมสามารถ ยอมรับได้
- อะไรคือ ‘ความสัมพันธ์ที่ปลอดภัย’ ระหว่างสกูตเตอร์ไฟฟ้ากับผู้ใช้?
การเข้าถึงที่ยึดตามทฤษฎี ‘เครือข่ายของผู้กระทำ’ ซึ่งมองว่าวัตถุก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีผลกระทบต่อกันและกัน อาจเป็นไปได้ ในการทำให้เป็นรูปธรรมเป็นปรากฏการณ์ของมนุษย์
ความพยายามเช่นนี้อาจกลายเป็นหัวใจสำคัญของการคัดเลือกบริษัทในอนาคตโดยรัฐบาล และเป็นพื้นฐานของกลยุทธ์การอยู่รอดในอุตสาหกรรม ไม่ใช่เพียงแค่กิจกรรม CSR
Ryan Son เป็นหุ้นส่วนของ Reason of creativity บริษัทที่ปรึกษาที่ใช้ศาสตร์ทางสังคม